شناسایی لهجه های زبان فارسی مبتنی بر مدل بردار هویت

سیستم شناسایی لهجه یکی از زمینه های پرکاربرد در پردازش گفتار است که لهجه یک گوینده را از روی صحبتش تشخیص میدهد. در این پژوهش دقت شناسایی برای 5 لهجه بومی زبان فارسی (ترکی ، تهرانی ، کردی، اصفهانی ،شمالی) با استفاده از ویژگیهای MFCC و MFCC+SDC و مدل سازهای قدرتمندی همچون GMM_UBM و بردار هویت و به دنبال آن توسط معیار معروف شباهت کسینوسی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که استفاده از ویژگی MFCC+SDC و مدلساز بردار هویت می تواند دقت میانگین سیستم شناسایی لهجه را تا 66.08 درصد بالاببرد در حالیکه دقت میانگین برای مدل ساز 49.11 GMM_UBM درصد میباشد.

Keywords:

شناسایی لهجه بومی , مدل GMM_UBM , مدل بردار هویت