گزارش یک مورد درمان زخم پیودرما گانگرنوزوم

مقدمه: پیودرما گانگرنوزوم بیماری التهابی پوستی بسیار نادری است که اتیولوژی آن بطور دقیق مشخص نمیباشد. اما غالبا در بیمارانی که سابقه بیماریهای اتوایمیون دارند دیده میشود. این نوع زخمها معمولا در پا ایجاد میشوند و ممکن است با زخم دیابتی اشتباه گرفته شوند. معرفی بیمار : بیمار، خانمی 84 ساله با سابقه دیابت و هیپرتاسیون میباشدکه بدنبال سرخوردن زخمی به ابعاد cm 3*3 در ناحیه ساق پا راست ایجاد میشود. ابتدا بیمار از پمادهای خانگی در محل زخم استفاده میکند، اما چند روز بعد زخم بزرگتر شده و بافت نکروتیک تشکیل میشود و به اورژانس یکی از بیمارستانها مراجعه میکند. بیمار با تشخیص زخم دیابتی بستری شده و تحت آنتی بیوتیک درمانی قرار می گیرد. با این وجود زخم بزرگتر شده و به کل ساق پا گسترش مییابد. بیمار روز 5ام با رضایت شخصی مرخص میشود و با مراجعه به متخصص پوست و تهیه نمونه از زخم، تشخیص پیودرماگانگرنوزوم داده میشود. سپس تحت نظر پزشک متخصص عفونی و پوست داروهای لووفلوکساسین، کلینداماسین و پردنیزولون را دریافت میکند و محل زخم نیز توسط درمانگر زخم، با آلژینات نقره، ژل دبریدمان و فوم و یا کلاژن نقره و فوم بر اساس شرایط زخم هر 38 ساعت تعویض میشود. عمق، اندازه زخم رو به بهبودی است و بافت گرانوله در حال رشد است.بحث و نتیجه گیری: درمان زخم یک رویکرد چندرشتهای است که بایدتحت نظارت تیمی متشکل از متخصصین پوست،عفونی و پرستار زخم انجام شود. عدم بررسی دقیق تاریخچه سلامتی بیمار میتواند منجر به خطا در تشخیص و شکست برنامه درمانی شود

Keywords:

زخم , پیودرماگانگرنوزوم , پانسمان نوین