بررسی طراحی مسیرهای ویژه دوچرخه سواری در شهر شیراز

افزایش روزافزون استفاده از وسایل نقلیه شخصی و توجه ناکافی به سامانه حمل و نقل عمومی منجر به شکل گیری و بروز نابسامانی های ترافیکی و زیست محیطی در عرصه شهر شده است. تراکم ترافیکی ناشی از وسایل نقیله موتوری موجب تشدید آلودگی هوا، آلودگی صوتی و آلودگی زیست محیطی در کلان شهرها و از جمله در شیراز بوده و نتیجه آن کاهش سطح سلامت و آرامش شهروندان است. در این شرایط، ترویج شیوه های جا به جایی جمعی و غیرموتوری به ویژه دوچرخه سواری و پیاده روی، راهکاری در راستای دستیابی به شهر سالم و پایدار تلقی می شود. در این راستا، طرح ایجاد شبکه دوچرخه سواری در محدوده شهر شیراز، توسط شهرداری به اجرا درآمده است. نتایج نشان داد اصول طراحی مسیرهای دوچرخه سواری که شامل ایمنی، پیوستگی، کوتاهی، دسترسی، وضوح، امنیت، شیب مناسب، روسازی مسیر و جاذبه وتمایل می باشد تاحد زیادی در شهر شیراز رعایت گردیده، هرچند هنوز تا وضعیت مطلوب فاصله وجود دارد.

Keywords:

طراحی شهری , طراحی مسیر , دوچرخه سواری , شیراز