تاثیرگذاری المان های شهر تهران بر هویت ملی (نمونه موردی دوره پهلوی اول و دوم)

در اغاز سده چهاردهم شمسی، پدیده جهانی ناسیونالیسم معاصر در غالب دیدگاهی سیاسی توانست تعریفی جدید از ملی گرایی را در قبال ناسیونالیسم تاریخی که جایگاهی مداوم در طول تاریخ داشت ارائه دهد. بزرگ ترین ثمره ملی گرایی جایگزین کردن علایق ملی و باستانی به جای آیین های قومی و مذهبی بود. این سده مترادف با دوره پهلوی بوده است با با توجه به اینکه شهر تهران مرکز اقتدار سیاسی حکومت و بسترساز روابط اجتماعی مردم و اقوام مختلف با یکدیگر است المان ها و معماری شهری می تواند عامل مهمی برای تقویت هویت ملی محسوب گردد. المان ها می توانند مانند هر عنصر شهری در سیما و منظر شهری نقش مهمی داشته باشند و با مخاطب خود ارتباط برقرار کنند، که این امر نیازمند به برنامه ریزی و طراحی دقیق، داشتن اطلاعات کامل از ویژگی های اقلیم، فرهنگی، آداب و رسوم و... منطقه می باشد، که در صورت رعایت این نکات، المان های شهری می توانند در عملکرد خود موفق شوند و هویت شهری را به نحو احسن به اجرا گذارند. با توجه به اینکه یکی از اهداف المان ها اطلاع رسانی و معرفی منطقه از نظر فرهنگی، اجتماعی، جغرافیایی و خصوصیات مردم منطقه است، همه این موارد می توانند در برقراری ارتباط موثرتر با مردم و مخاطبین کمک کنند. این مقاله باروشی توصیفی تحلیلی و با استفاده از داده های کتابخانه ای و تاریخی در صدد بررسی المان های شهری در دوره پهلوی اول و دوم می باشد. یافته های تحقیق بیانگر این موضوع است که با توجه به دوره نوگرانی و مدرنیته که در این عصر آغاز شده است معماری و ساخت المان های شهر تهران بسیار متفارت تر از دوره قبلی عصر قاجاریه است. معماری و ساخت المان های در این دوره با تاثیرپذیری از غرب و مدرنیته و دینزدایی شکل گرفته است. در نهایت میتوان بیان نمود شکل گیری المان ها و معماری ساختمان ها نقش بسزایی در هویت ایرانی-اسلامی مردم می تواند داشته باشد که خود زمینه ساز وحدت و همدلی میان اقوام مختلف کشور در شهر تهران است.

Keywords:

المان های شهری , هویت شهری , تهران , پهلوی اول و دوم