تبیین اثرگذاری مدیریت شهری در برنامه ریزی استراتژیک شهر

متخصصان برنامه ریزی امور فضای شهر، برنامه ریزی استراتژیک را تلاشی در جهت رفع معضلات کلانشهرها می دانند. این تحقیق به تبیین اثرگذاری مدیران فضای جغرافیایی شهر اعم از شهرداران، اعضای شورای شهر و.. در ایجاد و تنظیم برنامه ریزی برای اداره کردن و حکمروایی شهری می پردازد، چرا که توسعه سریع شهرها به ویژه در کشورهای در حال توسعه، مشکلات زیادی را در اداره امور شهرها ایجاد کرده و این خود یکی از معضلات عمده ای می باشد که دولتها را درگیر خود کرده است، نتایج حاصل از این تحقیق کهیک نوع تحقیق اسنادی، کتابخانه ای محسوب می شود نشان می دهد که یک نوع مدیریت صحیح همراه با برنامه ریزی استراتژیک می تواند باعث کاهش مشکلات درونی کلانشهرها شود، توسعه قابل تحمل باید برای جوامع شهری در آینده در نظرگرفته شود، به صورتی که علاوه بر اینکه مشکلات شهرهای بزرگ را حل می کند، از به خطرافتادن زندگی نسل های آینده جلوگیری به عمل آورد. توسعه قابل تحمل باید در جهتی حرکت نماید که از منابع به صورت بهینه استفاده شود و زندگی نسل های آینده را به خطر نیاندازد. به عبارت دیگر بین مدیریت شهری سالم و برنامه ریزی استراتژیک یک نوع نسبت عمیق وجود دارد و مسلما توسعه قابل تحمل شهری را به همراه دارد.

Keywords:

مدیریت شهری , شهروندان , توسعه قابل تحمل , برنامه ریزی استراتژیک