بررسی تاثیر نانوذرات اکسید روی بر جذب کربن دی اکسید درمحلول آبی متیل دی اتانول آمین

رایجترین روش برای جداسازی گازهای ترش از گاز طبیعی، استفاده از حلالهای شیمیایی مانند متیل دی اتانول آمین است. این حلال شیمیایی، انتخابپذیری زیادی نسبت به H2S دارد و حلالیت CO2 در آن کم میباشد. به همین دلیل مطالعات زیادی جهت افزایش حلالیت کربن دیاکسید در محلول متیل دی اتانول آمین صورت گرفته است. در این پژوهش، حلالیت CO2 در محلول آبی متیل دی اتانول آمین در حضور نانوذرات اکسید روی با ترکیبدرصدهای مختلف در و در دمای 40 oC با استفاده از دستگاه تعادلی مایع-گاز بررسی شده است. میزان بارگذاری CO2 در سامانه های آب-آلکانول آمین-نانوذره با ترکیب درصدهای %5) وزنی، (1500 ppm* و %20) وزنی، (1500 ppm به ترتیب برای متیل دی اتانول آمین و نانوذرات اکسید روی اندازهگیری شده است. مشخص شد که اضافه شدن نانوذرات اکسید روی سبب افزایش بارگذاری CO2 در محلول آبی آلکانول آمین میشود. همچنین میزان حلالیت گاز در دو غلظت آلکانول آمین %5 وزنی و % 20 وزنی با یکدیگر مقایسه شدند.

Keywords:

حلالیت , کربن دی اکسید , متیل دی انانول آمین , نانوذرات اکسید روی