ارائه راهکارهای سازگاری و تاب آوری با کم آبی و بحران آب درمنطقه کویر مرکزی ایران ( مطالعه موردی : دشت کاشان و آران وبیدگل )

افزایش جمعیت و افزایش فعالیتهای کشاورزی و صنعتی در ایران، مصرف آبهای شیرین را به طور قابل ملاحظه ای افزایش داده است و باعث بحران آب به ویژه در مناطق کویر مرکزی ایران و منطقه کاشان شده است. کاهش دائمی سالانه حدود 0/5 متر سطح ایستابی آبخوان، خشکسالی های پیاپی و برداشت بیش از حد مجاز ظرفیت آب زیرزمینی، مجاورت آبخوان با جبهه ی آب شور و دریاچه ی نمک و در نتیجه پیشروی آب شور به سمت آب شیرین مجموعه عواملی است که دشت را در زمره منطقه ممنوعه بحرانی قرار داده است و ارائه راهکارهایی ، به خصوص اجرایی، جهت برون رفت از این بحران ضروری به نظر میرسد. در این تحقیق به بررسی گزینه ها و راهکارهای اجرایی و عملیاتی مختلف دستیابی به منابع و پتانسیل های آبی و خروج از این بحران در دشت کاشان و حومه از جمله احیاء قنوات، شناسایی منابع آب جدید، احداث سدهای زیرزمینی، استفاده از سازمانهای مردم نهاد، آب مجازی، آبهای نامتعارف و شیرین سازی و انتقال آب از خلیج فارس پرداخته شده است.

Keywords:

مدیریت صحیح مصرف , بحران آب , دشت کاشان , آب زیرزمینی , پتانسیل جدید , خشکسالی.