بررسی تحلیلی عملکرد سیستم رقیق ساز تیکنر باطله مجتمع مس میدوک

تیکنرها به منظور جداسازی مایع از سوسپانسیون ها، به روش ته نشینی استفاده می شوند. در بسیاری از موارد، درصد جامد ورودی خوراک تیکنرها، بیشتر از حالت بهینه است و باید رقیق سازی شود. رقیق سازی خوراک در تیکنرها با هدف بهبود راندمان آبگیری تیکنر، افزایش کارایی فلوکولانت و کاهش مصرف آن، انجام میشود. بدین منظور در تیکنرها از سیستمهای خود رقیق ساز که با نام E Duc شناخته می شوند، استفاده می شود. در این پژوهش عملکرد یک سیستم رقیق ساز به کمک قوانین مکانیک سیالات، از نظر تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین به عنوان مطالعه موردی رفتار سیستم رقیق ساز تیکنرهای باطله مجتمع مس شهربابک بررسی شده است. تاثیر کاهش قطر نازل بر درصد جامد خروجی از تیکنر مورد برسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با کاهش قطر نازل، رقیق سازی بهتر انجام شد و غلظت جامد ته ریز تیکنر خمیری مجتمع مس شهربابک افزایش یافت. در صورت نیاز به رقیق سازی بیشتر، نصب پمپ می تواند مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

تیکنر , رقیق سازی , مکانیک سیالات , دوغاب مس.