کنترل گرفتگی بیولوژیکی غشایی در سیستم های RO به وسیله مهارکننده های حد نصاب

این مطالعه با هدف بهبود عملکرد جداسازی غشای اسمز معکوس (RO) در برابر گرفتگی بیولوژیکی با افزودن وانیلین به خوراک فرآیند RO (آب نمک) انجام شده است. گرفتگی بیولوژیکی در طیف گسترده ای از فرآیندهای تصفیه آب و پساب اتفاق میافتد. یکی از مهمترین دلایل گرفتگی بیولوژیکی میتواند سیستم حد نصاب درک باکتریها باشد. یکی از راه های مهار درک حد نصاب باکتریها افزودن مواد با خاصیت آنتی باکتریال به خوراک فرآیند RO است. در این مطالعه، آزمایشها طی 2مرحله با افزودن وانیلین به خوراک بدون حضور عامل گرفتگی به مدت 7 روز و با حضور یک عامل گرفتگی به مدت 3روز متوالی، انجام شدند . نتایج نشان داد افزودن وانیلین به خوراک حاوی عامل گرفتگی باعث کاهش قابل توجهی در نرخ افت شار تراویده میشود . ولی افزودن وانیلین در غلظت پایین به خوراک بدون عامل گرفتگی، تاثیر مثبتی در روند نرخ افت شار تراویده نداشت و در غلظت های بالاتر، باعث افزایش غلظت خوراک و نرخ افت شار تراویده شد. در گام بعدی وانیلین با مقادیر مختلف وزنی به خوراک (با حضور عامل گرفتگی) افزوده شد و نرخ افت شار تراویده هر نمونه، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد غلظت بهینه و موثر وانیلین جهت بهبود عملکرد فرآیند (شار تراویده) 100 ppm میباشد. درصد بهبود شار تراویده فرایند، نسبت به حضور و عدم حضور وانیلین ppm) ( 100 در خوراک (با حضور عامل گرفتگی)، 30/2 به دست آمد.

Keywords:

گرفتگی بیولوژیکی , غشای اسمز معکوس , وانیلین , درک حد نصاب.