تحلیل روابط هوش اخلاقی، سرمایه اجتماعی و دلبستگی شغلی

زمینه: یکی از ویژگی های مهمی که می تواند سازمان ها را در مسیر بهره وری و سرآمدی قرار دهد، دلبستگی شغلی کارکنان است. به نظر میسد که دلبستگی شغلی کارکنان در گرو هوش اخلاقی کارکنان و به تبع آن ایجاد سرمایه اجتماعی مطلوب در سازمان باشد. با این رویکرد، هدف از پژوهش حاضر، تحلیل روابط هوش اخلاقی، سرمایه اجتماعی و دلبستگی شغلی بوده است. روش: پژوهش حاضر جزو تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری را کلیه کارکنان بانک کشاورزی شهر همدان به تعداد 313 نفر تشکیل می دادند. بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 196 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد هوش اخلاقی، سرمایه اجتماعی و درگیری شغلی استفاده شد. روایی سازه پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آنها نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و تایید شد. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t تک نمونه ای، آزمون همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف استاندارد هوش اخلاقی 3/ 4±0140 / 57 ؛ سرمایه اجتماعی 3/ 300 / 40 ؛ و دلبستگی شغلی 35/ ± 2/ 980 بود. بین هوش اخلاقی، سرمایه اجتماعی و دلبستگی شغلی روابط معناداری مشاهده شد. همچنین نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که هوش اخلاقی می تواند با واسطه سرمایه اجتماعی پیش بینی کننده معنادار دلبستگی شغلی باشد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، هوش اخلاقی می تواند بهبود سرمایه اجتماعی را به همراه داشته باشد و این امر به نوبه خود زمینه ارتقای دلبستگی شغلی کارکنان را فراهم آورد.

Keywords:

هوش اخلاقی , سرمایه اجتماعی , دلبستگی شغلی