بررسی روند تغییرات و توسعه فیزیکی کلانشهر اهواز با تاکید بر شاخصهای اجتماعی، شهری و محیط زیست

شهر اهواز در خلال سالهای 1334 تا 1392 بیشترین تغییرات فیزیکی را در سطح شهر داشته و باعث اشغال و جایگزین شدن زمینهای کشاورزی و تبدیل این زمینها به کاربری مسکونی و صنعتی و غیره شده است. در این مطالعه سعی بر این است که تغییرات به وجود آمده بین سالهای 1334 تا 1392 با استفاده از تصاویر عکسهای هوایی و نرم افزارهای سنجش از دور و GIS مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج حاکی از آن است کاربریهایی همچون پارکینگ، مذهبی، نظامی و انتظامی، اجتماعی، آموزشی، فرهنگی، کارگاه های کوچک، تاسیسات و تجهیزات شهری به ترتیب بیشترین تغییرات را در شهر اهواز داشته اند. همچنین جهت سنجش اثرات زیست محیطی گسترش شهری از تکنیک دلفی بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که تغییرات آب و هوایی، کاهش سطح تولید زمین های کشاورزی، کاهش تنوع محصولات، تخریب منابع، آلودگی گرمایی و آلودگی آبوهوا، مهمترین اثرات زیست محیطی گسترش شهری محسوب میشوند.

Keywords:

رشد فیزیکی , تصاویر ماهواره ای , GIS , شهر اهواز