بررسی نقش واسطه گری احساس تنهایی در دل بستگی به خدا و دلبستگی به مادر با کیفیت زندگی در دانش آموزان سال چهارم متوسطه شهر شیراز

هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش واسطه گری احساس تنهایی با وابستگی به خدا، وابستگی به مادر و کیفیت زندگی در دانش اموزان دختر و پسر سال چهارم متوسطه (پیش دانشگاهی) شهر شیراز در سال 1397 بود. این مطالعه ازنوع روش همبستگی می باشد. جامعه مورد نظر کلیه در دانش آموزان 658 نفر دختر و پسر ونمونه موردنظر 200 نفرکه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسش نامه دلبستگی به خدا، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت، پرسشنامه احساس تنهایی و پرسشنامه دلبستگی به مادر جمع آوری گردید. و با استفاده از روش اماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که وابستگی به خدا P<0/01 و ابعاد اعتماد P<0/01 و ارتباط وابستگی به مادر P<0/01 می توانند میزان احساس تنهایی را به طور معنی داری پیش بینی کنند. احساس تنهایی P<0/01 می تواند میزان کیفیت زندگی را به طور معنی داری پیش بینی کند. ابعاد اعتماد P<0/01 و ارتباط وابستگی به مادر P<0/01 می توانند میزان کیفیت زندگی را به طور معنی داری پیش بینی کنند. احساس تنهایی P<0/01 می تواند میزان کیفیت زندگی را به طور معنی داری پیش بینی کند. بین سبک های دلبستگی به خدا (اجتنابی و اضطرابی)، سبک های دلبستگی به مادر (اعتماد، ارتباط و بیگانگی) و زیر مقیاس های کیفیت زندگی (حیطه جسمی، روانی، اجتماعی و محیطی) با احساس تنهایی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد.

Keywords:

نقش واسطه گری احساس تنهایی , وابستگی به خدا , وابستگی به مادر , کیفیت زندگی