بررسی وجودی اخاذی در حقوق کیفری ایران: ضرورت یا عدم ضرورت جرم انگاری خاص

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 969

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSLJ-4-1_003

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

Abstract:

ذات بشریت در زمانی که احساس ترس بر او غلبه نماید و خودش را در وضعیتی که تحمل آن دشوار باشد ببیند، قابلیت انجام درخواست شخص مقابل را با توسل به اجبار و تهدید خواهد داشت. این گونه درخواست در موقعیت های خاص می تواند منجر به ظهور جرمی قدیمی اما با عنانی بدیع به نام اخاذی شود. اخاذی یکی از جرامی است که با پیشرفت و نگاهی درون محور به رشد فناوری ها و تکنولوژی های عصر جدید، توانسته است خودش را همپای این عناصر نوظهور روزآمد نماید و وجهه خویش را با اندک تغییری حفظ نماید. با نیم نگاهی گذرا به قانون مجازات اسلامی می توان مغفول ماندن جرم انگاری اخاذی را به سادگی تشخیص داد. قانونگذار با توجه به این که در زمان نگارش قانون، این جرم را توانسته است تحت لوای تهدید و اکره جرم انگاری نماید دیگر ضرورتی به جرم انگاری به صورت خاص ندیده است. اخاذی به طور خاص می تواند برای بزهکار دارای منفعت باشد، فارغ از تهدید و اکراهی که در اخاذی جهت اعمال نیت بزهکار صورت می گیرد، عواید حاصله از این تهدید و اکراه قابلیت پرچم دار شدن جرم اخاذی را خواهند داشت. اخاذی به دلیل باردار شدن جرایم دیگر می تواند بسیار خطرناک تر و اسیب رسان تر به ذات، شخصیت و حیثیت افراد باشد. اخاذی قابلیت این رادارد که با توجه به حمل دیگر جرایم نظیر اکراه و تهدید در طول زمان ادامه داشته و فرد را به صورت مستمر مورد حملات و فشارهای روحی، روانی، حیثیتی و... قرار دهد. ترجیح بر این اس که با وجود اهمیت این ناقض حقوق انسانیت، جرم انگاری به صورت خاص در این مورد توسط قانونگذار احساس شود و این ضرورت بالقوه توسط قانونگذار به بالفعل تبدیل شود.

Authors

مصطفی فروتن

عضوهییت علمی گروه حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه ازاد اسلامی واحد شیراز

محمد محمدی

دانشجوی دکتری تخصی حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز