کاربست ویژگی های مکان امن و پایدار به منظور ارتقای امنیت فضاهای شهری؛ (نمونه ی پژوهشی محدوده ی مرکزی شهر سنندج)

قلمرو فضاهای شهری به عنوان فضای زندگی روزمرهی شهروندان، تحت تاثیر برخی از عوامل محیطی قرار داردکه گاه این عوامل سبب عدم حضور مردم و زمینه ساز معضلات و آسیب های اجتماعی می شود. در دهه هایاخیر مفهوم پیشگیری مکانی از جرم با تغییر در جنبه های کالبدی- فضایی محیط سعی در ایجاد جوامع پایدار، امن و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان دارد. از سوی دیگر مراکز کهن شهری با ارزشهای فراوان تاریخیو فرهنگی، امروزه با چالش های فراوانی از جمله: وقوع جرایم و تحت تاثیر قرار گرفتن احساس امنیت روبرواست که در مورد مرکز شهر سنندج به عنوان نمونه ی موردی این پژوهش صادق هستند. در این راستا، پژوهش حاضر بر آن است تا با روشیتوصیفی- موردی در قالب یک رویکرد کاربردی و با بهره گیری از اصول پیشگیری مکانی از جرم بهویژه رویکرد مکان های امن و پایدار ، پس از شناسایی و ارزیابی جامع ویژگی های این مرکز، به ارایه ی راهبردها، سیاست ها و برنامه های عملیاتی بازتوسعه به منظور ارتقای امنیت فضاهابپردازد. یافته ها نشان می دهد که از میان اصول و ویژگی های کلیدی مکان های امن و پایدار ، عوامل دسترسی و جابجایی، مدیریت و نگهداری سایت و ساختار از اهمیت بالایی برای تدوین برنامه های پیشنهادی به منظور بازتوسعه ی فضاهای مرکز شهر سنندج برخوردار هستند. همچنینبه منظور دستیابی به نتایج موفقیت آمیز در کاربست برنامه های پیشنهادی مذکور، ضمن تاکید بر مشارکت شهروندان پیشنهاد می شود که بسترقانونی لازم برای گسترش این رویکرد با تدوین برنامه جامع برای شهر سنندج مهیا شود و نقش پلیس با تشکیل کارگروه مدیریت یکپارچه مرکزشهر سنندج پررنگ تر گردد.

Keywords:

مکان امن و پایدار , پیشگیری مکانی از جرم , امنیت فضاهای شهری , مرکز شهر سنندج