سنجش شاخص های کیفیت زندگی شهری با رویکرد رضایت شهروندان (نمونه موردی بخش اشترینان)

کیفیت زندگی شهری، امروزه به عنوان یکی از مسایل اساسی مورد توجه اندیشمندان علوم شهری است .درمنابع مختلف، تعاریف متفاوتی از کیفیت زندگی ارایه شده است .در یک نگاه می توان کیفیت زندگی را، شرایطعینی مطلوب محیطی و ارزیابی مثبت فردی از این شرایط تعریف کرد .در عین حال، مقیاس مطالعه و روشمطالعه ی کیفیت زندگی نیز، پیرو قانون خاصی نیست. کیفیت زندگی شهری معمولا از طریق شاخص های ذهنیحاصل از پیمایش و ارزیابی ادراکات و رضایت شهروندان از زندگی شهری و یا با استفاده از شاخص های عینیحاصل از داده های ثانویه و به ندرت با استفاده از هر دو نوع شاخص ها اندازه گیری می شود. هدف پژوهش حاضر،سنجش شاخص های کیفیت زندگی شهری با رویکرد رضایت شهروندان در بخش اشترینان می باشد. روشتحقیق روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش براساس هدف توسعه ای-کاربردی و براساس ماهیت توصیفی-تحلیلی و براساس زمان مقطعی می باشد. روش تجزیه و تحلیل دادها بااستفاده از نرم افزار spss با برای این منظور با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه مورد نیاز تعیین شده 350 پرسشنامه، تهیه تنظیم شده با استفاده از روش های آزمون (رگرسیون، T تک نمونه، همبستگی پیرسون)، مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این تحقیق درمجموع حاکی از متوسط به پایین بودن میزان رضایتمندی شهروندان از شاخص های کیفیت زندگیدر بخش اشترینان می باشد.

Keywords:

رضایتمندی , کیفیت زندگی , شاخص های (عینی و ذهنی)