بررسی فراوانی اضطراب در کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان بستری شده در بخش انکولوژی بیمارستان بعثت در سال 1396

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 609

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ZANKO-20-66_003

تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1398

Abstract:

زمینه و هدف: اضطراب در کودکان مبتلا به سرطان میتواند در روند درمان این بیماران، مشکلات بالقوهای ایجاد نماید. با توجه به اهمیت این موضوع، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین فراوانی اضطراب و عوامل مرتبط با آن در کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان بستری شده در بخش انکولوژی بیمارستان بعثت سنندج در سال 1396 انجام گرفت.مواد و روشکار: مطالعه ی حاضر از نوع مقطعی تحلیلی است. جامعه ی آماری، کودکان مبتلا به سرطانهای مختلف در سنین 8 تا 15 سال مراجعه کننده به بیمارستان بعثت شهر سنندج در سال 1396 را در بر گرفت. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، شامل پرسشنامه دموگرافیک (شامل سوالات فردی و بالینی) و پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس بود. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 گردید و آنالیز با در نظر گرفتن سطح معنیداری کمتر از 0/05 انجام شد.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که 27 نفر (%60) کودکان مبتلا به سرطان خون از نوع ALL بودند. میانگین و انحراف معیار ابعاد مختلف پرسشنامه اضطراب پس از آنالیز نشان داد که مقیاس هراس و ترس از فضای باز، دارای میانگین بالاتر از سایر مقیاسها با میانگین 14/69 ± 2/62 بود. در رده ی دوم و سوم نیز به ترتیب، مقیاسهای اضطراب جدایی و اضطراب عمومی با میانگینهای 13/26 ± 3/83 و 11/95 ± 2/97 قرار داشتند. میانگین مقیاس ترس از آسیب فیزیکی از تمامی مقیاسهای دیگر کمتر بود.نتیجه گیری: باتوجه به فراوانی بالای اضطراب بعد از تشخیص سرطان، به خصوص هنگام تشخیص بیماری توسط انکولوژیست در مبتلایان به لوسمی حاد، جهت جلوگیری از ایجاد مشکلات روانی بعدی و ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران، بلافاصله بیمار به کلینیکهای روانپزشکی معرفی گردد و سپس جلسات گروهی ماهانه جهت پیشگیری از اضطراب و بهبود زندگی این دسته از بیماران ترتیب داده شود تا بیمار بتواند با قرار گرفتن در جمع افراد مشابه خود با مشکل ایجاد شده بهتر کنار بیاید و از افت عملکرد بیمار جلوگیری شود.

Authors

هدیه محمدی

پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

سلیمان محمدزاده

مرکز تحقیقات علوم اعصاب، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

فایق یوسفی

دانشیار گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

برهان مرادویسی

استادیار گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

سمیه طاهازاده

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران