مدل بندی جداول مرگ و میر با استفاده از مدل به کمک روش خودگردانی

تاکنون روش های مختلفی در علم بیمه آمار (آکچویری) برای مدل بندی جدول عمر پیشنهاد شده است. در این مقاله ضمن مروری بر این روش ها به معرفی مدلی جدید می پردازیم که ژاک اف کاریه در سال 1992 م برای مدل بندی جداول عمر پیشنهاد کرده است. سپس نشان خواهیم داد که چگونه به کمک روش خودگرانی (بوت استراپ) پارامتری، می توان خواص آماری پارامترهای مدل را یافت و در نهایت رسایی مدل را ارزیابی کرد. در انتها نیز حالت خاصی از مدل کاریه را به جدول عمر حیدری (71-1369) جمعیت مردان تهران برازانده و رسایی مدل را به کمک روش خودگردانی ارزیابی می کنیم.

Keywords:

مدل بندی جداول عمر , مدل های مرگ و میر , مدل های بقا , مدل مرگ و میر کاریه , خودگردانی (بوت استراپ) پارامتری