چارچوب بندی موانع نوآوری سبز در مراکز درمانی با استفاده از روش بهترین-بدترین

مراکز درمانی مقادیر زیادی از برق، آب، مواد غذایی و مصالح ساختمانی جهت ارائه مراقبت با کیفیت بالا مصرف می کنند. از بین مراکز درمانی، بیمارستان ها نسبت به بسیاری از صنایع، انرژی و آب بیشتری مصرف می کنند و زباله بیشتری تولید می کنند. مراکز درمانی همواره جهت کاستن از آسیب به بیماران و جوامع اطراف و محیط زیست، به تدوین برنامه های مدیریتی در زمینه حفظ انرژی، دفع مناسب زائدات پزشکی و مدیریت ایمن دارو می پردازند. نوآوری سبز این امکان را برای این مراکز فراهم می کند. نوآوری سبز مجموعه تغییراتی است که در محصولات و فرآیندهای تولید با هدف مدیریت مواد زائد، بهره وری سازگار با محیط، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، طراحی سازگار با محیط و کاهش اثرات زیست محیطی اعمال می شود. برای ایجاد فرهنگ نوآوری سبز در سازمان در گام اول نیاز به شناسایی و اولویت بندی موانع نوآوری جهت رفع آنها می باشد. در این پژوهش با بررسی ادبیات تحقیق و نظرخواهی از خبرگان 15 مانع فرعی در قالب 4 مانع اصلی مدیریتی، تامین کننده سبز، منابع انسانی و مالی برای مراکز درمانی شناسایی شد. سپس با استفاده از روش بهترین-بدترین به وزن دهی و رتبه بندی آنها مطابق نظر 12 خبره پرداخته شد که نتایج نشان داد موانع مدیریتی و بالاخص عدم تعهد مدیریت به عنوان مهم ترین مانع براینوآوری سبز در مراکز درمانی می باشد. بنابراین در درجه اول باید این مفهوم و مزایا و معایب آن برای مدیران تشریح شود و سپس سراغ رفع سایر موانع رفت.

Keywords:

نوآوری سبز , تکنیک بهترین- بدترین , موانع نوآوری سبز , مراکز درمانی