نقش آنزیمهای متابولیکی در مقاومت کنه تارتن دولکه ای (Tetranychus urticae) به کنه کش فن پیروکسیمیت

در این مطالعه نقش آنزیمهای متابولیکی در مقاومت کنه تارتن دولکه ای به فن پیروکسیمیت مورد بررسی قرار گرفت. سمیت فن پیروکسیمیت با استفاده از روش RCV در جمعیت حساس و سه جمعیت مقاوم کنه دولکه ای سنجیده شد. نتایج زیست سنجی نشان داد که نسبت مقاومت در جمعیت های اصفهان(ER) ،یزد(Y) و رشت(G) به ترتیب 8/611،2/28 و 03/3 در مقایسه با جمعیت حساس اندازه گیری شد. اثر سینرژیستی TPP , DEMو POBمورد ارزیابی قرار گرفت و همچنین درگیری آنزیمهای سم زدا یعنی استراز ، GST و MFO تخمین زده شد. میزان LC50 جمعیت های اصفهان، یزد و رشت با بکار بردن TPP, PBO و DEMبه ترتیب 8/9 ،4/16 و 4/5 برابر کاهش یافت. اندازه گیری فعالیت استرازی در چهار جمعیت کنه نشان داد که فعالیت استرازی جمعیت های مقاوم و حساس با استفاده از زیر نهشت های آلفا نفتیل استات فعالیت این آنزیم در جمعیت اصفهان، یزد و رشت به ترتیب 9/3، 8/1،5/1 برابر بیش تر از جمعیت حساس بود. فعالیت مطالعات سینتیکی این آنزیم ها نشان داد که استرازهای هیدرولیز کننده ی α-NA ، در جمعیت های مقاوم نسبت به حساس متفاوت هستند. بررسی فعالیت آنزیم گلوتاتیون اس ترنسفراز نشان داد فعالیت آن در جمعیت اصفهان،یزد،رشت به ترتیب 3/2 ،4/2و4/1برابر بیش از فعالیت این آنزیم در جمعیت حساس می باشد. الگوی زایموگرامی آنزیمهای استراز و GST روی ژل مورد بررسی قرار گرفت. با اندازه گیری واحدهای مونواکسیژنازهای سیتوکروم های P450 در این جمعیت ها نتایج نشان داد ، در جمعیت های مقاوم اصفهان، یزد و رشت به ترتیب 8/1،9/1 و 07/1 برابر از بیشتر جمعیت حساس است. نتایج سینرژیستی و اندازه گیری های بیوشیمیایی نشان دادند که سه آنزیم سم زدای استراز ،GST و MFO نقش دارند اما نقش سیستم MFO بیشتر از دوآنزیم دیگر می باشد . بنابراین علت اصلی مقاومت به فن پیروکسیمیت غیر حساس شدن مکان هدف سم می باشد.

Keywords:

سیتوکروم اکسیداز , مقاومت متابولیکی , استراز , GST وMFO