تاثیر تنش شوری بر برخی از آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی گیاه قیچ

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 384

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICPP06_131

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

Abstract:

شوری یک مشکل بالقوه برای مناطق گرم و خشک و نیمه خشک در دنیا است. قیچ یا Zygophyllum atriplicoides Fisch & C.A گیاهی مقاوم به شوری است و ازنظر مرتعی جهت احیای مراتع و بیابانهای خشک و شور ایران بسیار باارزش است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی برخی پاسخ های فیزیولوژیکی این گیاه در پاسخ به تنش شوری است. به این منظور بذرهای گیاه قیچ پس از جوانه زدن به گلدان منتقل و در اتاق کشت، ابتدا با محلول غذایی هوگلند و سپس به مدت 5 هفته با محلول غذایی هوگلند و غلظتهای 200 ,100 ,50 ,0 میلی مولار نمک(هر تیمار سه تکرار) تغذیه شدند. و سپس نمونهبرداری برای محاسبه پارامترهای فیزیولوژیکی نظیر وزنتر و خشک، رنگیزه های فتوسنتزی، پرولین و آنزیمهای آنتی اکسیدانت صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصل افزودن تا غلظت 100 میلی مولار نمک موجب افزایش معنیدار وزن تر و خشک بخش هوایی گردید. همچنین غلظت کلروفیل و کاروتنوئید در اثر افزودن 50 و 100 میلی مولار نمک به محلول غذایی بهطور معنی داری افزایش یافت. افزودن نمک باعث افزایش معنیدار در میزان پرولین برگها گردید. از طرفی افزودن نمک(غلظت 200 میلی مولار (NaClسبب افزایش معنیدار فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز شد, اما در میزان فعالیت آنزیم کاتالاز هیچ تغییر معنی داری ایجاد نکرد. بنابرایناحتمالا0 گیاه قیچ با مکانیسمهایی که دارا است مانند تجمع محلولهای اسمولیت برای تنظیم اسمزی, افزایش و تجمع آنزیمهای آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز برای مقابله با ROS ها, توانایی سازگاری با شوری را دارد.

Authors

شیما احمدیان

گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

علی اکبر احسانپور

گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

امیرحسین فرقانی

گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور