جوشش خون و تابش نور حسین(ع) ؛ تا آمدن پور حسین (ع)

2 شهریور 1403 - خواندن 8 دقیقه - 35 بازدید

بسم الله الرحمن الرحیم


طبق روایتی که از امام سجاد علیه السلام نقل شده است ، آن حضرت فرمود که پدرم حسین بن علی علیهماالسلام به من فرمود :

« یا ولدی یا علی و الله لا یسکن دمی حتی یبعث الله المهدی فیقتل علی دمی من المنافقین الکفره الفسقه سبعین الفا ، ای فرزندم ای علی ! به خدا قسم خون من از جوشش نمی افتد تا اینکه خدای متعال حضرت مهدی را بر انگیزاند تا انتقام خون مرا از هفتاد هزار نفر از منافقان کافر و فاسق بگیرد »( مناقب آل ابی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج4، ص: 85 ).

با توجه به این سخن امام حسین علیه السلام ، وقتی روایتی از امام باقر علیه السلام را که در ذیل آیه ای :« و من قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا ... ، و هرکه مظلوم [و به ناحق] کشته شود، برای ولی او تسلطی بر قاتل [جهت خونخواهی، دیه و عفو] قرار داده ایم »؛ فرمود : «هو الحسین بن علی قتل مظلوما و نحن اولیاوه و القائم منا اذا قام طلب بثار الحسین ، منظور حسین بن علی (علیهماالسلام) است که مظلومانه کشته شد و ما ولی دم او هستیم و قائم ما وقتی ظهور کند، انتقام خون حسین را می گیرد » ( تفسیر العیاشی ، ج2 ، ص 290 ). در کنار این این فرمایش امام حسین علیه السلام قرار دهیم ؛ به خوبی معلوم می شود که خون خواه و انتقام گیرنده ای سیدالشهدا علیه السلام فرزندش حضرت مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است ؛ زیرا در کتب لغت واژه «الثار» را به « طلب الدم ؛ یعنی خونخواهی» معنا کرده اند. ( مفردات الفاظ القرآن ، ص 181 . النهایه ، ج1 ، ص204 ).

بر این اساس ؛ « طلب بثار الحسین » یعنی کسی که خونخواه و انتقام گیرنده ای امام حسین علیه السلام ، است.

اما اینکه جوشش خون سیدالشهدا تا هنگام ظهور فرزندش حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف ادامه دارد به چه معناست ؟ می توان گفت :

1 ) هر جا در مجالس حسینی هدایتگری افراد گمراه صورت گرفته و بگیرد و گناه کاران و متحیران در وادی ضلالت ، از برکت این مجالس مانند حر توبه نموده و به زندگی همراه با معنویت و دیانت بر گشت اند و برگردند ، یا غیر مسلمانانی که بر اثر معنویت مجالس حسینی به اسلام گرویده و مومن به حقایق شده اند و شوند ؛ همچنین با برپایی مجالس حسینی احیا و ترویج معارف دین و دستورات اسلام صورت گرفته و صورت بگیرد ، و ... همه و همه ، پرتوی از جوشش خون حسین بن علی علیهماالسلام است ؛ چرا که حضرت برای احیای دین و ارزشهای والای انسانی و اسلامی ، و نجات انسان های گمراه از وادی ضلالت ، به شهادت رسید. چنانکه در زیارت اربعین می خوانیم :« و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الضلاله و الجهاله ... الی باب الهدی ، امام حسین علیه السلام جانش را در راه تو(خدا) بذل و بخشش کرد تا بندگانت را از جهالت و نادانی و سرگردانی گمراهی نجات بخشد و به هدایت و رستگاری رهنمون شود »( کامل الزیارات ، ص228 ).

2 ) در هرکجای عالم ، که صدای عدالت خواهی ، ظلم ستیزی ، دفاع از کرامت انسانی ، آزادی و اخلاق مداری بلند شود و نهضت و حرکت این چنینی صورت بگیرد ، نماد و تبلوری از جوشش خون حسین بن علی علیهماالسلام محسوب می شود ؛ چرا که هدف از نهضت و حماسه ای او نیز ؛ احیای آموزه های انسان ساز دین ، ظلم ستیزی ، امر به خوبیها وارزشهای انسانی و اسلامی ، و اخلاق مداری بود.

و جوشش این خون مطهر آن چنان شدید و پرقدرت است ، که در زمان ها و مکان های مختلف و متعدد سبب احیا و تشویق پاک طینتان عالم شده و آنها را به حق خواهی و ظلم ستیزی ؛ و حمایت از مظلوم و ارزشهای انسانی و اسلامی ، وا دار می سازد.

3 ) همچنین می توان گفت از آنجا که امام حسین علیه السلام چراغ همیشه روشن و پرفروغ هدایت است « مصباح هدی » (عیون اخبار الرضا ع ، ج1 ، ص60 ) ؛ ممکن است جوشش خون ایشان ، کنایه از تابش نور آن حضرت باشد . چنانکه در زیارت نامه های منسوب به اهل بیت علیهم السلام ، امام معصوم به عنوان نور الهی ، که هرگز خاموشی ندارد ، معرفی شده است «السلام علیک یا نور الله الذی لایطفی؛ سلام بر تو ای نور خدا که خاموش نمی شود ». المزار الکبیر ، ص587 . و امیرمومنان علی علیه السلام خودش را ، نوری الهی که هیچگاه به خاموشی نمی گراید ، معرفی می کند« مدینه معاجز الائمه الاثنی عشر، ج1، ص: 245 .

این فراز از زیارتنامه را می توان اشاره به این آیه از قرآن کریم دانست ،که خدای متعال می فرماید:« یریدون لیطفوا نور الله بافواههم و الله متم نوره و لو کره الکافرون ؛ می خواهند نور خدا را با دهانهایشان خاموش کنند، در حالی که خداوند کامل کننده نور خود است، گرچه کافران خوش نداشته باشند »(صف/ 8 ).

امام موسی بن جعفر علیهماالسلام در تفسیر این آیه می فرماید: مقصود این است که می خواهند ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام را ، با دهانهای خود خاموش کنند؛ « یریدون لیطفئوا ولایه امیرالمومنین بافواههم».

راوی می گوید درباره ادامه آیه یعنی « و الله متم نوره » از ایشان پرسیدم ؛ حضرت فرمود : « و الله متم الامامه و الامامه هی النور ؛ خدا کامل کننده امامت است و امامت همان نور است » ؛ سپس حضرت فرمود : در این آیه که خدای عز و جل می فرماید :« فآمنوا بالله و رسوله و النور الذی انزلنا... ؛ به خدا و رسولش و نوری که فرو فرستادیم، ایمان بیاورید.»( تغابن/ 8) ؛ مراد از نور، همان امام (معصوم) است. الکافی ، ج1 ، ص 196 .

بنابراین ، می توان گفت امام حسین علیه السلام نور درخشنده عالم است ، که هیچگاه خاموش نمی شود و تا زمان ظهور فرزندش مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف ، پرتو افگنی می کند و حق طلبان و سعادت خواهان مستعد را ، به قله های از کمالات انسانی رهنمون شده و آزادی خواهان و عدالت طلبان اخلاق محورو خداجو را ، به پیروزی و سر افرازی می رساند.

یعنی همان طور که جوشش آب از زمین و تابش نور خورشید در طبیعت ، سبب احیا و رشد و نمو درختان سبز و پر ثمر ، و گل و گیاهان زیبا و رنگارنگ می شود ؛ جوشش خون و تابش نور« مصباح الهدایی » سید الشهدا علیه السلام بر سر زمین وجود و روح انسان های اخلاق مدار و ارزش محور نیز ، باعث احیای آموزه های دینی و ارزشهای انسانی و اسلامی توسط آنها گردیده و این تابش نور حسینی ، صدها بلکه هزاران انسان راه گم کرده را ، به کشتی نجات حسینی رهنمون شده و سعادتمندی و خوشبختی آنان را ، فراهم می سازد.

اللهم عجل لولیک الفرج