بشارت پیامبران پیشین به رسالت پیامبراعظم صلی الله علیه وآله وسلم و آگاه بودن اهل کتاب از نبوت آن حضرت

بسم الله الرحمن الرحیم 

بشارت های زیادی ازظهورپیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) درکتاب های عهدین (تورات وانجیل) بوده است و به تصریح قرآن مجید حضرت عیسی وموسی (ع) درتورات وانجیل از آمدن آن حضرت خبرداده و صراحتا نام ایشان را ذکر کرده اند:« و اذ قال عیسی ابن مریم ... و مبشرا برسول یاتی من بعدی اسمه احمد ... ، و[به یاد آور]هنگامی را که عیسی پسرمریم گفت:... وبه فرستاده ای که پس ازمن می آید و نام او احمد است بشارت می دهم »(صف/ 6 ). و درتورات و انجیل خبر رسالت ونبوت آن حضرت مکتوب بوده است:« الذین یتبعون الرسول النبی الامی الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التوراه و الانجیل... ، همانها که ازفرستاده(خدا)، پیامبرامی پیروی می کنند ، پیامبری که صفاتش را درتورات وانجیلی که نزد شان است ، می یابند »(اعراف/ 157 ).

نه تنها درتورات وانجیل بشارت نبوت پیامبرخاتم(ص)مکتوب ومذکوراست ؛ بلکه همه کتاب های آسمانی از آمدن وبعثت آن حضرت خبرداده اند:« و انه لفی زبر الاولین ، و[وصف] آن درکتاب های پیشینیان آمده است»( شعراء /196 ).

مهم تر ازآن اینکه، فقط خبر رسالت پیامبرخاتم(صلی الله علیه وآله ) درکتابهای پیشینیان واطلاع داشتند پیامبران الهی ازآن مطرح نبود ، بلکه اقرار و بشارت دادن به نبوت آن حضرت پیمان ماخوذ از همه پیامبران بود ، چنانکه امیرمومنان(علیه السلام ) بعد ازبیان رسالت پیامبران پیشین، فرمود:«... تا آنکه خداوند محمد(صلی الله علیه و آله)، فرستاده خویش را برای تحقق وعده خود وتمام کردن جریان پیامبری ، برانگیخت واین درحالی بود که ازپیامبران ، عهد وپیمان گرفته شده بود ونشانه هایش مشهود بود »(نهج البلاغه ، خطبه 1 ).

حضرت درسخن دیگرخود این پیمان ماخوذ را چنین تبیین می کند:«خداوند ، ازپیامبران پیمان گرفته که امت های شان را ازبعثت و وصف محمد(ص)فرستاده خدا ، مطلع سازند وآمدن اورا بشارت دهند ومردم را وا دارند که اورا تصدیق نمایند »( تاویل الآیات الظاهره فی فضائل العتره الطاهره ؛ ص120 ).

افزون برپیامبران الهی ، که به صورت ویژه از آنها پیمان رساندن بشارت رسول خاتم(صلی الله علیه وآله ) اخذشده بود ، از همه انسان ها پیمان بندگی خدا ، واقرار به نبوت آن حضرت و ولایت وامامت امیرمومنان وسایرائمه معصومین(علیهم السلام )، گرفته شده است.( مختصر البصائر ؛ ص519 ).

اطلاع اهل کتاب ازنبوت رسول خاتم(صلی الله علیه و آله)

چنانکه از متون حدیثی وتاریخی برمی آید ، بسیاری از ویژگی های جغرافیایی، فرهنگی واجتماعی عصربعثت پیامبرخاتم(صلی الله علیه و آله ) برای پیروان ادیان پیشین ، به ویژه یهودیان ومسیحیان ، معلوم بوده است. تاجای که گروهی از مردم به این امید که پیامبرموعود از خانواده وقبیله آنان برگزیده شود ، نام فرزندان خود را محمد می گذاشتند (الصحیح من سیره النبی الاعظم ، ج1 ، ص 174 ). براساس برخی روایات ، یکی از انگیزه های یهودیان از هجرت به شبه جزیره عربستان وسکونت در پیرامون مدینه ، آگاهی آنان از مکان ظهور پیامبرخاتم(صلی الله علیه و آله ) وآماده شدن برای پیروی ودفاع از او بوده است.( الکافی ، ج8 ، ص 308 – 310 . ).

قرآن می فرماید : اهل کتاب آگاهی کامل به آن حضرت واوصافش، داشتند ، مانند شناختی که نسبت به فرزندان شان داشتند:« الذین آتیناهم الکتاب یعرفونه کما یعرفون ابناءهم ... »( بقره/ 146 ).

عبدالله بن سلام[1]درپاسخ این پرسش که : آیا شما درکتاب خود محمد(صلی الله علیه و آله) را می شناسید؟ گفت: آری ، به خدا سوگند اورا از طریق صفاتی که خدا از او برایمان بیان داشته است، می شناسیم ، همان گونه که فرزند خود را می شناسیم ( تفسیرالقمی، ج 1 ، ص 195 ).

[1] - عبدالله بن سلام ازیهودیان مدینه بود که بعد ازهجرت پیامبراکرم(ص) درمدینه، اسلام آورد .