شماری از راهکارهای فوری و ضروری برای آشتی و توافق برد-برد ایران و اسراییل و در ضرورت توقف آنی شعار هزینه افزای محو اسراییل
توافق ایران و اسراییل به عنوان دو کشور با تاریخچه ای پیچیده و رابطه ای سخت، خونین و دشوار، ضمن درک عمیق سطوح تحلیلی این منازعه سخت( hard conflict)، نیاز به راهکارهایی فوری و عملی دارد تا به سمت یک آشتی و همزیستی سازنده و رو به جلو، حرکت کنند. در این یادداشت، به بررسی چند راهکار کلیدی پرداخته می گردد، که می توانند به ایجاد توافق برد-برد میان این دو کشور کمک رو به جلو کنند.
۱. دیپلماسی عمومی و گفتگوهای رسمی و غیررسمی
یکی از راه های ایجاد تفاهم، تقویت دیپلماسی عمومی و گفتگوهای رسمی و غیررسمی است. برگزاری نشست های رسمی و غیررسمی میان مقام ها و نخبگان و نیروهای نظامی و امنیتی دو کشور ایران و اسراییل، می تواند به کاهش تنش ها و ایجاد حس اعتماد متقابل و برداشتن شکاف ها، کمک کند. این گفتگوها باید در محیطی آرام و بی طرف انجام شود تا افراد و مقامات بتوانند به راحتی و بدون ترس و واهمه ای از جایگاه و پست های خود، نظرات و پیشنهاد ها و نگرانی های خود را مطرح کنند. و سپس بهترین پیشنهادات مورد کاربست اجرایی قرار بگیرند.
۲. توافقات اقتصادی
توافقات اقتصادی می توانند به عنوان ابزار مهمی برای رسیدن به توافقات سیاسی عمل کنند. ایجاد پروژه های مشترک اقتصادی در حوزه های انرژی، تجارت و فناوری می تواند به ایجاد منافع مشترک فی مابین ایران و اسراییل و فلسطین کمک کند. به عنوان مثال، همکاری در زمینه انتقال انرژی و حمل و نقل هوایی و دریایی و زمینی در منطقه خاورمیانه، می تواند به عنوان یک ابزار موثر برای کاهش تنش ها مطرح شود.
۳. مقابله با تهدیدات مشترک
یکی از عوامل کلیدی که می تواند دو کشور را به هم نزدیک کند، شناسایی و مقابله با تهدیدات مشترک منطقه ای، و رفع تهدیدات موجودیتی و رفع تهدیدات هویتی و احترام به حق بقا و رفع مخاطرات امنیتی و مهار افراط گرایی غیرسازنده است. ایران و اسراییل می توانند با همکاری در زمینه امنیت منطقه ای، و برگزاری رزمایش های مشترک نظامی و تعریف منافع امنیتی مشارکتی، به ایجاد ثبات کمک کنند و این همکاری می تواند به ایجاد روابط نزدیک تر بین دو کشور منجر شود.
۴. تبادل فرهنگی و علمی
تقویت روابط فرهنگی و علمی نیز نقش مهمی در کاهش تنش ها دارد. ایجاد برنامه های تبادل فرهنگی، اعزام دانشجویان و پژوهشگران، و برگزاری کنفرانس های مشترک می تواند به افزایش آشنایی مردم دو کشور با یکدیگر و کاهش احساسات منفی کمک کند. این اقدامات می توانند به ایجاد گفتگو و تبادل نظر مثبت بین جوانان و زنان و مردان دو کشور منجر شوند.
۵. ورود بازیگران ثالث
در این میان، ورود بازیگران ثالث، مانند کشورهای اروپایی، امریکا، کانادا و استرالیا و روسیه یا چین، و یا سازمان ملل متحد، می تواند به عنوان میانجی گر و یا تسهیل کننده فرآیند مذاکرات عمل کند. این کشورها می توانند با اعتماد بخشی سخاوتمندانه و ارایه ضمانت ها و مشاوره و چارچوب بندی امور، به ترغیب ایران و اسراییل به اتخاذ رویکردهای سازنده کمک کنند و زمینه را برای گفتگوهای موثر فراهم سازند.
۶. اجتناب از تحریکات سیاسی
هر دو کشور باید از سیاست هایی که به تحریک منازعات منجر می شود، خودداری کنند. این شامل پرهیز از انتشار اخبار و اطلاعات نادرست و همچنین جلوگیری از تبلیغات منفی درباره یکدیگر و توقف آنی و فوری شعار و آرمان محو و از بین بردن اسراییل توسط ایران است، و این سیاست فورا و ضرورتا مورد بازنگری اساسی قرار بگیرد و به کناری نهاده گردد. و همچنین بهبود تصویر دو کشور در رسانه ها و همکاری در زمینه های انسانی و حقوقی و بشردوستانه، می تواند به کاهش تنش ها کمک کند.
نتیجه گیری
در نهایت، برای رسیدن به توافقی پایدار و موثر، نیاز است که هر دو طرف با حسن نیت و درک متقابل از یکدیگر اقدام کنند. هر یک از این راهکارها نیاز به اراده سیاسی و تعهد از سوی مقام های دو کشور دارد. ایجاد یک آینده ی بهتر برای مردم و حکومت های ایران و اسراییل، تنها با تلاش های مشترک و رویکردهای سازنده میسر خواهد بود.
نگارش: بنیامین صادقی(پژوهشگر صلح و حل فصل منازعات و میانجیگری بین المللی)
دوشنبه 28 اکتبر 2024(7 آبان 1403)
Bensad5800@gmail.com