طراحی معماری مهدکودک ها با هدف ارتقاء سرزندگی کودکان

امروزه اکثر فضاهای آموزشی ویژه کودکان از سرزندگی لازم برخوردار نیستند. در صورتی که اهمیت این امر، در رشد و خلاقیت و ساختن آینده ای روشن برای آنها برکسی پوشیده نیست. بدین جهت ضرورت تلاش معمار برای خلق فضایی ابتکار آمیز و متنوع انکارناپذیر است به گونه ای که فضا از عملکرد بالایی برخوردار بوده و محیطی شایسته، مطلوب و دلپذیر برای درک بهتر کودکان از فضا داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی و استخراج عوامل موثر بر سرزندگی کودکان در مهد کودک ها است. روش پزوهش به صورت تحلیل محتوا می باشد که در آن به بررسی پژوهش های چند سال اخیر در حوزه مورد بحث، پرداخته است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این مطلب است که برای ارتقاء سرزندگی کودکان در مهد کودک ها، عواملی مانند طبیعت گرایی، آسایش کالبدی، خوانایی، انسجام فضاها و حس تعلق به مکان جزء دسته عواملی می باشند که دارای بیشترین تاثیر بر ارتقاء کیفیت مهدکودک ها و افزایش احساس سرزندگی کودکان در این فضاها هستند؛ بنابراین برای دستیابی به مهد کودکی سرزنده، توجه به عوامل مذکور توسط طراحان فضاهای آموزشی پیشنهاد می گردد.

Keywords:

طبیعت گرایی , سرزندگی کودکان , مهد کودک ها , طراحی معمای , فضای آموزشی