شاخص های هویتی در لباس ایرانی با الهام از معماری ایرانی

معماری تجسم فرهنگ یک جامعه است که در قالب کالبد مادی ارائه و بیان می گردد و مورد قضاوت قرار می گیرد.امروزه یکی از مهمترین مسائلی که نظر معماران را به خود جلب نموده است، مسئله لزوم ماندگاری و تداوم در معماریمعاصر و احیای معماری ایرانی است. هدف از این پژوهش طراحی خانه مد و لباس با بررسی مفهوم تداوم فرهنگ ایرانیدر هنر پوشاک میباشد. این پژوهش از منظر روش یک تحقیق کیفی و از دیدگاه هدف تحقیق، کاربردی است. تحقیقحاضر از یک جنبه نیز توصیفی-تحلیلی بوده و استفاده از منابع کهن را در دستور کار خود قرار داده است. از روشتحلیلی- مقایسهای نیز در این پژوهش برای مقایسه در پروژهها استفاده خواهد شد. محدوده طراحی مجموعه شهید آوینیهمدان میباشد. با توجه به نقش مد در اعتلای فرهنگ جامعه، طراحی محیطی مناسب جهت ارائه لباس در ایران وجهان، برگزاری کارگاه های آموزشی دوخت، وجود فضایی جهت نمایش لباس از دیرباز تاکنون مناسب دیده شد. دراجرای این پروژه توجه به سبک های مختلف، تلفیقی از معماری سنتی و مدرن مد نظر خواهد بود. نتایج نشان داد که باتوجه به احیای فرهنگی و تداومی که در پوشاک ایرانی بوده است می توان در جهت دستیابی به الگوهای که از گذشتهوجود داشته اند و مشترک میان بسیاری از بناها، پوشاک مردم و... بوده اند استفاده نمود. استفاده از این الگوها به منظورکپی برداری صرف نیست، بلکه تولد دوباره آن در دنیای امروز با توجه به نیازهای امروزه انسان است. چرا که این الگوهاکه در میان بنا و پوشاک و زندگی همه ی مردم وجود داشته است بی زمان، زنده و جاودانه است.

Keywords:

خانه مد و لباس , تداوم , فرهنگ ایرانی , هنر پوشاک