انتخاب مناسب ترین سیستم خاکورزی به منظور تولید پایدار ذرت علوفه ای بر مبنای روش TOPSIS

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 377

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCAMEM12_030

تاریخ نمایه سازی: 7 فروردین 1399

Abstract:

با افزایش فعالیت های روز افزون مکانیزه و وجود ماشین آلات متنوع، استفاده از روش های علمی برای تولید پایدار محصول امریضروری است. خاکورزی یکی از مراحل مهم تولید محصولات کشاورزی می باشد. به طوری که در بین عملیات مختلف کشاورزی،عملیات خاکورزی به تنهایی 60 درصد از انرژی مصرفی در کشاورزی را به خود اختصاص می دهد. علاوه بر موضوع اخیر، دغدغه هایدیگری از جمله فشردگی خاک، مدیریت زمان، مسائل اقتصادی، کاهش خلل و فرج، ظرفیت ذخیره رطوبت و همچنین افزایش 25درصدی فرسایش آبی و بادی تکاپوی بهبود روش های خاکورزی را بیشتر کرده است. خاکورزی حفاظتی یکی از گزینه های اصلی برایکاهش اثرات سوء روش های مرسوم خاکورزی در ایران و دیگر نقاط دنیا مورد توجه و بهره برداری است. در شرکت کشت وصنعت -ودامپروری مغان نیز سالانه زمان و هزینه زیادی صرف انجام خاکورزی مرسوم برای تولید محصول ذرت علوفه ای کشت دوم می گردد. بهمنظور دستیابی به اهداف این پژوهش آزمایش به صورت فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور روش خاکورزی (خاکورزیمرسوم و نوتیلج) و روش آبیاری (آبیاری جوی و پشته و آبیاری بارانی) در سه تکرار انجام شد. نتایج با استفاده از روش تاپسیس موردارزیابی قرار گرفت و سیستم بی خاکورزی به روش آبیاری بارانی با مقدار *CL (نزدیکی نسبی گزینه به راه حل ایده آل) 0/98، به عنوانبهترین سامانه انتخاب گردید. این بدین معنی است که روش بی خاکورزی با آبیاری بارانی می تواند روشی مناسب برای تولید پایدارمحصول ذرت علوفه ای کشت دوم در شرکت مغان و منطقه مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

خاک ورزی حفاظتی , ذرت علوفه ای , کشاورزی پایدار و مدی تاپسیس

Authors

علی میرزازاده

عضو هیات علمی گروه مهندسی و فناوری کشاورزی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، دانشگاه محقق اردبیلی

جعفر عبادللهی کلهر

کارشناسی ارشد زراعت و مدیر مجتمع زراعت شرکت کشت وصنعت دامپروری مغان