بهبود تحمل به سرمای نشاهای گوجه فرنگی با پیش تیمار تنش خشکی

دمای پایین منجر به آسیب­های فیزیولوژیکی به یاخته­ در گیاهان حساس به سرمازدگی و از بین رفتن محصول در گیاهان مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند گوجه فرنگی می­شود. در این تحقیق امکان افزایش تحمل تنش سرمایی در نشاهای گوجه فرنگی به وسیله اعمال خشکی با 10 و 20 درصد پلی اتیلن گلیکول (PEG) ارزیابی شد. آزمایش در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تکرار و در سال 1394 انجام شد. پس از اعمال تیمار تنش خشکی، نشاها به مدت شش ساعت در شش روز متوالی در دمای 3 درجه سلسیوس قرار گرفتند. نتایج نشان داد، پیش تیمار خشکی سبب حفظ رشد نشاهای گوجه فرنگی در شرایط تنش سرمایی و حفظ محتوای آب نسبی، محتوای سبزینه (کلروفیل) و فنل و همچنین سبزینه فلورسانس (Fv/Fm) آن ها در پایان دوره تنش شد. نتایج اثر متقابل نشان داد، بالاترین میزان وزن تر ریشه (25/2 گرم) و شاخساره (4/4 گرم)، محتوای آب نسبی (31/88 درصد)، Fv/Fm (834/0) و سبزینه کل (62/1 میلی­گرم بر گرم وزن تر) در کاربرد 0 درصد PEG و بدون تنش سرما به دست آمد. همچنین بالاترین محتوای مالون دی آلدهید (46/1 میکروگرم بر گرم وزن تر) و فنل (86/10 میلی­گرم بر گرم وزن تر) در کاربرد 20 درصد PEG و بدون تنش سرمایی مشاهده شد. به طورکلی نتایج این آزمایش نشان داد، پیش تیمار خشکی می­تواند به طور موثری برای حفاظت نشاهای گوجه فرنگی از آسیب ایجادشده به وسیله تنش دمای پایین در مراحل اولیه رشد استفاده شود.

Keywords:

پلی اتیلن گلیکول , درخشندگی سبزینه , مالون دی آلدهید , مقاوم سازی , نشت یونی