بررسی عملکرد برنامه ریزی بیان ژن با مدل سیستم استنتاج فازی در شبیه سازی تراز آب زیرزمینی

امروزه به دلایل مختلف شرایط اقلیمی و مدیریتی کمبود آب در تمام نقاط ایران احساس میگردد. در این شرایط برای تامین بیشتر نیازها از آب زیرزمینی بیشتر استفاده میگردد و همین امر سبب شده بیشتر آبخوانهای کشور به حالت بحرانی و ممنوعه تبدیل شود. برای مدیریت این منابع آبی باید قادر به شبیه سازی تراز آب زیرزمینی شد تا با پیش بینی تراز آب زیرزمینی برای آینده راهکار مدیریتی مناسبی ارائه کرد. ازاین رو در این تحقیق به ارزیابی مدل سیستم استنتاج فازی و برنامهریزی بیان ژن برای شبیه سازی تراز آب زیرزمینی پرداخته شد. قابلیت این رویکرد بر روی آبخوان امامزاده جعفر اجرا شد. از پارامترهای تراز آب زیرزمینی، مقدار برداشت و بارش در گام زمانی ماهانه برای شبیه سازی تراز آب زیرزمینی در ماه بعد استفاده شد. نتایج معیارهای ارزیابی برای هر دو مدل در حالت قابل قبولی به دست آمد طوری که مقدار R2، RMSE و MAE برای مدل سیستم استنتاج فازی به ترتیب 98/0، 8/0 و 86/0 به دست آمد این مقادیر برای برنامه ریزی بیان ژن به ترتیب 96/0، 88/0 و 76/0 حاصل شد. این نتایج حاکی از قابلیت و توانایی هر دو مدل در شبیه سازی تراز آب زیرزمینی است.

Keywords:

آب زیرزمینی , آبخوان امامزاده جعفر , برنامه ریزی بیان ژن , سیستم استنتاج فازی , FIS , GEP