سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

اثر سطوح مختلف اسید هیومیک بر شاخص های رشد و اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) تحت رژیم های خشکی

Publish Year: 1396
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 562

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_CSR-1-2_004

Index date: 23 April 2020

اثر سطوح مختلف اسید هیومیک بر شاخص های رشد و اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) تحت رژیم های خشکی abstract

امروزه به دلیل مشکلات زیست محیطی توجه بیشتری به کودهای بیولوژیک شده است. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارها شامل آبیاری در 100 (شاهد)، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی و محلول پاشی اسید هیومیک در سه سطح صفر، 200 و 400 میلی گرم در لیتر در نظر گرفته شد. بیشترین و کمترین ارتفاع بوته، وزن تر و خشک بوته، تعداد شاخه جانبی، قطر ساقه، وزن خشک و تر ریشه به ترتیب از آبیاری در حد ظرفیت زراعی (عدم تنش) و آبیاری در 50 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. درحالی که بیشترین درصد اسانس (31/0 درصد) از 50 درصد ظرفیت زراعی و عملکرد اسانس از 75 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. بیشترین مقدار ارتفاع بوته، وزن تر و خشک بوته، قطر ساقه، وزن خشک و تر ریشه در برهمکنش 400 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک و آبیاری در حد ظرفیت زراعی (عدم تنش) حاصل شد. بالاترین درصد اسانس و عملکرد اسانس با کاربرد 400 میلی گرم اسید هیومیک در شرایط 50 درصد و 75 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. برهمکنش تیمار ها برای پارامتر تعداد شاخه جانبی اثر معنی دار نشد. صفات رشد رویشی (ارتفاع بوته، وزن تر و خشک بوته، تعداد شاخه جانبی و قطر ساقه) با افزایش سطح تنش کاهش و با افزایش سطح اسید هیومیک افزایش یافتند. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که محلول پاشی با اسید هیومیک توانست خسارات ناشی از تاثیر تنش خشکی را بر گیاه بادرنجبویه کاهش دهد.

اثر سطوح مختلف اسید هیومیک بر شاخص های رشد و اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) تحت رژیم های خشکی Keywords:

اثر سطوح مختلف اسید هیومیک بر شاخص های رشد و اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) تحت رژیم های خشکی authors

حسین گرگینی شبانکاره

دانشکده کشاورزی، دانشگاه گرگان، ایران

فرنوش صبوری

دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران

فریبا ساعدی

دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران

براتعلی فاخری

گروه اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران