تحلیل جایگاه دانش بومی آبخیزنشینان در مدیریت و توسعه منابع آب

عصر حاضر می تواند آغاز بحرانی باشد که عامل اساسی آن را یک عنصر حیاتی، یعنی آب شکل می دهد.بحران کم آبی در ایران بنا به موقعیت جغرافیایی خاص و نوسان در بارش به وضوح قابل مشاهده است. دانش بومی جمع آوری آب و استفاده بهینه از آن از سالیان دراز در فرهنگ ، سنن وآداب و رسوم مردمان این سرزمین تنیده شده است . کاربرد نسنجیده از تکنولوژی مدرن در کشورهای در حال توسعه سبب شده دانشی که نتیجه سالیان متمادی آزمون و خطا و سازگار شدن با محیط طبیعی توسط آبخیز نشینان حاصل شده بهفراموشی سپرده شود که باید در جهت احیا آن گام بر داشت. توجه به دانش بومی در عصر حاضر عموما به خاطر مشکلاتی است که استفاده از فرهنگ غربی ایجاد کرده است. بنابراین با شرایط کنونی منابع آب ، نیاز است که دانش بومی در مدیریت منابع آب موردبررسی و تحلیل قرار گیرد و نحوه تعامل کارآمد آبخیزنشینان گذشته در استفاده از این منابع ارزشمند مشخص گردد و از آن در عصرحاضر بهره گرفته شود.

Keywords:

دانش بومی , آب , قنات , خوشاب