منطقه بندی امایشی برای توسعه گردشگری با رویکرد اکولوژیک ومدل AHPد ر GIS نمونه موردی منطقه نمونه بین المللی گردشگری شاندیز

در محدوده های در معرض توسعه گردشگری تهیه سندی برای هدایت و کنترل توسعه ضروری به نظر می رسد دامنه های شمالی بینالود از جمله مناطقی است که هم به دلیل پتانسیلهای اکولوژیک و پراکنش جاذبه های مختلف و هم به دلیل نزدیکی به کلان شهر زیارتی و گردشگری مشهد اهمیت خاصی در سالهای اخیر برای توسعه الگوهای تفرج گسترده و متمرکز پیدا کرده است دراین میان برخی حوضه های ابریز مثل بندنگلستان، زشک، کنگ، گلمکان و ... به شدت با برخی فعالیتهای ساختمانی از قبیل ویلاسازی و احداث شبکه های ارتباط مواجه شده اند منطقه نمونه گردشگری بین المللی شاندیز هم که متشکل از بخشهایی از حوضه های ابریز زشک و کنگ می باشد دچار این نوع توسعه می باشد به همین منظور برای کنترل وهدایت گردشگری طرح جامع گردشگری این منطقه با اتکا به روشهای ارزشیابی زیست محیطی به منظور سنجش توان اکولوژیک منطقه تهیه شده و در نهایت به تولید خروجی واحدهای ارضی دارای توان همسان برای توسعه کاربری ها انجامیده است. روش ارزش یابی زیست محیطی مورد استفاده دراین مقاله هم به تبعیت از روشهای امایش سرزمین و با استفاده از متد وزن دهی AHP تلاش م یکند تا الگویی مجدد از منطقه بندی و تولید پهنه های همگن زیست محیطی در محدوده مطالعاتی به دست دهد.

Keywords:

منطقه بندی امایشی , توسعه فضایی گردشگری , فرایندتحلیل سلسله مراتبی , ارزشیابی زیست محیطی , توسعه پایدار