ارزیابی تاثیر افزودن 2 درصد اتمی نیتروژن بر ریزساختار و مقاومت اکسیداسیون آلیاژ آلومیناید تیتانیم Ti-48Al-2Cr-2Nb حین پرسکاری ایزواستاتیک داغ

آلیاژهای سبک وزن با استحکام بالا، نیاز روزافزون صنایع مختلف به ویژه هوافضا، نیروگاهی، پزشکی و خودرو هستند. آلیاژهای آلومیناید تیتانیم با دارا بودن خواص ویژه ای مانند استحکام ویژه بالا و مقاومت اکسیداسیون و خوردگی بالا یکی از گروه های آلیاژی مهم در این زمینه هستند. انعطاف پذیری دمای اتاق و چقرمگی شکست این آلیاژها پایین است. در پژوهش حاضر، تلاش شده تا با افزودن نیتروژن به مقدار 2 درصد اتمی به پرکاربردترین آلیاژ این گروه (Ti-48Al-2Cr-2Nb(4822))، ریزساختار بسیار ریز و مناسب تشکیل شده و در ادامه با فرآیند پرسکاری ایزواستاتیک داغ تکمیل گردد. انتظار می رود با کنترل ریزساختار و رسوب های نیتریدی بتوان عیوب این آلیاژها را کاهش داد. نمونه ها با استفاده از کوره ذوب قوسی تحت خلاء ساخته شدند. عملیبات پرسکاری ایزواستادیک داغ بر روی نمونه ها انجام شد. با افزودن نیتروژن، ریزساختار بسیار ریز تقریبا کاملا ایه ای حاوی رسوب های Ti2AlN هم در سطح مقطع عمودی و هم در سطح بالایی آلیاژ نیتروژن دار تشکیل شد. با افزودن نیتروژن، میکروسختی آلیاژ نیتروژن دار 1/5 برابر آلیاژ 4822 شد. پس از عملیات پرسکاری ایزواستاتیک داغ، پوسته ای اکسیدی با ضخامت حدود 130μm تشکیل شد که خود شامل چندین لایه اکسیدی بود. عمق بیش تری از آلیاژ در نواحی دارای حفرات انقباضی از اکسیداسیون متاثر شد.

Keywords:

آلومیناید تیتانیم , نیتروژن , پرسکاری ایزواستاتیک داغ , اکسیداسیون