ارزیابی باقی مانده آنتی بیوتیک سولفونامید در پوست مرغ

یکی از مهمترین پیشرفت های تاریخ پزشکی بدون شک کشف آنتی بیوتیک ها است. از زمان ظهور آنها در دهه 1930 ، آنتی بیوتیک ها نه تنها تاثیر چشمگیری در داروهای انسانی بلکه در تولید مواد غذایی نیز داشته اند. استفاده از آنها در دامپروری و دامپزشکی باعث شده است حیوانات مزرعه سالم و پربارتر و موجب رفاه و سلامت هم حیوانات و هم انسان شود. متاسفانه ، از اولین استفاده از پنی سیلین ، شمارش معکوس مقاومت شروع به تیک زدن کرد. در مزارع ، نهنگ های شکار نهنگ و ماهیگیری و همچنین در کارخانه های فرآوری و فعالیت های آبزی پروری از آنتی بیوتیک ها برای درمان و جلوگیری از بیماری ، افزایش تبدیل خوراک و حفظ مواد غذایی استفاده شده است. از اواسط دهه 1950 به بعد ، استفاده از آنتی بیوتیک های کشاورزی همچنین باعث افزایش نگرانی در مورد مواد باقی مانده و مقاومت ضد میکروبی شد. یکی از موارد نگرانی ایمنی در فراورده های مرغ، باقی مانده آنتی بیوتیکی در آنهاست. آنتی بیوتیکها برای پیشگیری از بیماریها، افزایش رشد و بازده در تولید دام و طیور به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. توسعه روش های غربالگری قابل اعتماد برای تشخیص سریع، انتخابی و حساس این باقی مانده ها برای اطمینان از ایمنی مواد و فرآورده های دامی ضروری است. برای تشخیص آنتی بیوتیک ها از روش های مختلفی استفاده میشود. در این پژوهش برای ارزیابی باقی مانده ها در پوست مرغ برای تشخیص آنتی بیوتیک سولفونامید از روش میکروبی استفاده شد. در هیچ کدام از نمونه ها سولفونامید مثبت ارزیابی نشد.

Keywords:

سولفونامید , آنتی بیوتیک , باقی مانده , پوست مرغ.