بررسی رابطه علی میان شاخص حکمرانی خوب و کنترل فساد در ایران

فساد و حکمرانی خوب نیروهای متضادی هستند که به طور فعال در هر کشور توسعه یافته یا توسعه نیافته وجود دارند. قدرت نسبی فساد و حکمرانی خوب، وضعیت موفقیت یا عدم موفقیت دولت در دستیابی به اهداف توسعه در یک کشور را تعیین می کند. فساد وقتی گسترش مییابد که دولت یک کشور نتواند به طور منظم شاخص های حکمرانی خوب را تقویت کند. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه علی میان شاخص حکمرانی خوب و کنترل فساد طی دوره 1397-1375 برای ایران با استفاده از روش علیت تودایاماماتو و علیت گرنجری است، همچنین با استفاده از روش جوهانسن - جوسیلیوس اثر شاخص حکمرانی خوب بر کنترل فساد بررسی شده است. برای استفاده از شاخص حکمرانی خوب، از میانگین ساده 5 شاخص کارایی و اثربخشی دولت (GE)، ثبات سیاسی و عدم خشونت (PV)، کیفیت قوانین و مقررات (RQ)، حاکمیت قانون (RL)، و حق اظهارنظر و پاسخگویی (VA) استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بر اساس علیت تودایاماماتو و علیت گرنجری یک رابطه علی دو طرفه میان شاخص حکمرانی خوب و کنترل فساد وجود دارد و همچنین بر اساس آزمون جوهانسن- جوسیلیوس اثر شاخص حکمرانی خوب بر کنترل فساد ایران مثبت و معنادار است. اگر شاخص حکمرانی خوب یک واحد افزایش یابد، کنترل فساد 0/97 واحد افزایش می یابد و بهبود پیدا میکند. همچنین نمودارهای CUSUM و CUSUMQ نشان دادند که تابع کنترل فساد باثبات است.

Keywords:

حکمرانی خوب , کنترل فساد , علیت , جوهانسن- جوسیلیوس