تحلیل اجزا محدود اشکال مختلف تیرهمبند قابل تعویض تحت بار چرخه ای

سازه های اسکلت بتنی به دلیل عدم نیاز به هزینه اولیه زیاد و همچنین جزئیات اجرایی ساده تر نسبت به سازه های فلزی از محبوبیت بیشتری برخوردار بوده اند. از دیدگاه مهندسی نیز میتوان به قابلیت بالای دیوار برشی در کاهش تغییر مکان نسبی طبقات، عملکرد بسیار خوب لرزهای و همچنین سادگی در طراحی اشاره نمود. با شروع بلند مرتبه سازی نیاز به استفاده از سیستم های قدرتمندتری نسب به قاب خمشی، مانند استفاده از دیوار برشی احساس شد که طراحی و اجرای اجزای مختلف دیوار برشی از پیچیدگی بیشتری نسب به قاب خمشی بتنی برخوردار است. هدف از این مطالعه این است با توجه به اهمیت وجود بازشوهای بزرگ در دیوار برشی های اطراف و یا داخلی سازه به طرحی دست یابیم که بیشترین میزان بازشو در این المان را برای ما ممکن سازد که در این راه استفاده از المان فیوزی شکل را انتخاب نموده که علاوه بر داشتن محاسن معماری طرح، عملکرد لرزه ای سازه را بهبود بخشیده و همچنین بتوانیم با انتقال برش پایه در این بخش، آسیب سازه ای را در این بخش متمرکز نموده و از آسیب رسیدن به سایر نقاط جلوگیری نموده و با تعویض این المان پس از زلزله های بزرگ، عمر سازه را افزایش داده و از اتلاف هزینه های بالا جلوگیری نماییم. برای این منظور تحلیل اجزا محدود تحت بار چرخه ای در دیوار برشی انجام شده است. با توجه به نتایج حاصل المان فیوز با مقطع کاهش یافته RBS و المان فیوز با مقطع تیرورق دارای عملکرد نسبتا یکسانی در میزان جذب و استهلاک انرژی هستند. بر خلاف آنچه انتظار می رفت با وجود قرار داشتن نقاط کنج در المان فیوز با حفره لوزی شکل، این المان نسبت به المان فیوز با مقطع بیضوی به خوبی تنش را در نقاط مختلف خود تحت شدیدترین بارگذاری ها پخش نموده و پس از جاری شدن در بارگذاری های شدید به تنش حد نهایی نرسیده و بخوبی عمل می نماید.

Keywords:

تیرهمبند , دیوار برشی بازشودار , المان با عملکرد فیوز , روش اجزا محدود , بار چرخه ای