ارزیابی ضریب نامعینی بر روی سازه های فولادی دارای سیستم مقاوم جانبی مهاربند واگرا

در میان بلایای طبیعی مختلف، زلزله به دلیل ماهیت غیرقابل پیشبینی بودن و نحوه ی ایجاد خسارت در سازه ها بیش از سایر حوادث طبیعی ذهن بشر را به خود معطوف داشته است. نامعینی سازه ای یک مفهوم مهم در طراحی و عملکرد لرزه ای سازه هاست و یکی از ضرایب مهمی است که در آیین نامه ی ۲۸۰۰ ویرایش چهارم اضافه شده است. در این مقاله برای بررسی ضریب نامعینی لرزه ای، ساختمانهای تیپ بندی شده با قاب ساده که دارای سیستم مقاوم جانبی مهاربند واگرا با کاربری مسکونی در ۵ و ۸ طبقه و طول دهانه ی ۶ متر به صورت منظم و نامنظم با تیرهای پیوند در اندازه های متفاوت طراحی شدند. سپس روی آنها تحلیل استاتیکی غیرخطی انجام شد. نتایج نشان داد، سطح عملکرد ایمنی جانی در بعضی از موارد طراحی شده، با ضریب نامعینی بیشتر و در بعضی موارد با ضریب نامعینی کمتری نسبت به مقدار ضریب نامعینی که در آیین نامه ۲۸۰۰ ارائه شده است، تامین شد. همچنین مشاهده شد برای تامین سطح عملکرد در سازه ها برای تیرهای پیوند کوتاه با افزایش طول تیر پیوند و برای تیرهای پیوند بلند با کاهش طول تیر پیوند به ضریب نامعینی بالاتری نیاز است.

Keywords:

ضریب نامعینی لرزه ای , طرح لرزه ای ساختمانها , سیستم مهاربند واگرای فولادی , تحلیل استاتیکی غیرخطی