تحلیل نقش صنایع دستی بومی _ محلی در توسعه گردشگری روستایی (مطالعه: روستا های شهرستان ایرانشهر)

گردشگری یا همان توریسم ، امروزه یکی از سریعترین صنایع در حال رشد دنیا و ابزاری برای افزایش درآمد ملی کشورهای جهان به حساب میآید. در این صنعت یکی از جذاب ترین و شاید جدیدترین آنها، گردشگری روستایی است که اخیرا مورد توجه بسیاری از کشورهای جهان قرار گرفتهاست. امروزه بسیاری از سیاست گذاران و برنامه ریزان، گردشگری را به مثابه ابزاری برای ثبات اقتصادی و توسعه برای جوامع روستایی می دانند و صنعتگردشگری روستایی را باید همانند لبه های تیز یک تیغ بدانیم که اگر صحیح و بر اساس اصول و نظم، توسعه و گسترش نیابد، نه تنها به عمران و اصلاحمناطق روستایی کمک نخواهد کرد بلکه اثرات مخرب و جبران ناپذیری را بر بخش های اجتماعی، اقتصادی ، طبیعی، زیست محیطی و... جوامع روستاییو نهایتا کل جامعه برجا خواهد گذاشت. از بعد فرهنگی و گردشگری نیز صنایع دستی بخشی از صنعت گردشگری است، که در همه مناطق ایران وجوددارد؛ در گستره جهانی شدن صنایع دستی می تواند با ایجاد رابطه پویا و خلاق بین طبیعت، انسان، دانش و فرهنگ یک منطقه با گردشگران جریانجدیدی را در آینده برای ارتقا گردشگری و توسعه پایدار اقتصادی و حفظ و اشاعه ارزش های فرهنگی ایجاد کند. در این میان، گردشگری روستاییجزئی از صنعت گردشگری است که میتوان نقش عمده ای در توانمندسازی مردم محلی و تنوع بخشی به اقتصاد از طریق رونق صنایع دستی و صنایعبومی _ محلی با سایر بخش های اقتصادی ایفا نماید. توسعه اجتماع محل های می تواند ظرف مناسبی برای حرکت جدید تزریق توسعه یا به عبارتصحیح همراه کردن و شکوفا کردن توسعه را فراهم کند و مشارکت آگاهانه روستاییان را در فرآیندهایی که زندگیشان را شکل می دهد، از جملهگردشگری برانگیزاند. استان سیستان و بلوچستان با داشتن خرده جاذبه های ناب و متنوع و روستاهای بکر که دارای فرهنگ بومی ویژه ای می باشند میتواند یکی از قطب های جذب گردشگر باشد، اما توسعه گردشگری و رشد اقتصادی روستاهای استان نیاز به ایجاد زیرساخت های مناسب دارد. ماهیتصنعت گردشگری ایجاد اشتغال و درآمد، متنوع سازی اقتصاد، مشارکت اجتماعی و استفاده از منابع محلی است. از آنجا که بخش اعظم مشکلات عقبماندگی و توسعه نیافتگی روستایی نیز به فقدان این صنعت برمی گردد، گردشگری روستایی با حل مسائل و مشکلات فوق می تواند به توسعه روستایی کمکنماید. هدف از انجام این پژوهش بررسی و تحلیل نقش صنایع دستی بومی _ محلی در توسعه گردشگری روستایی است. این پژوهش از نظر ماهیت،کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی _ تحلیلی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای است. همچنین رشد و صنایع دستی، در بهبود و توسعه صنعتگردشگری نقش بسیار بالایی دارند و شاخص های حمایتی و مهارت_ارتباطی در صنایع دستی، همبستگی مثبت و معناداری با توسعه گردشگریروستایی دارند. نتایج پژوهش نشان داد که بین تنوع جاذبه های گردشگری در مناطق روستایی و تقاضا و انگیزه سفر، رابطه مستقیمی وجود دارد وتوسعه جوامع محلی استان سیستان وبلوچستان با توجه به ویژگی های محیطی وابستگی شدیدی به صنعت گردشگری دارد.

Keywords:

صنایع دستی بومی محلی , توسعه گردشگری , گردشگری روستاها , توسعه پایدار