تاثیر آبیاری بارانی متعامد تحت شرایط کم آبی و شوری های متفاوت بر تولید گندم (دانه و کاه) جهت و برازش مناسب ترین تابع تولید بر آن

آب در مناطق خشک و نیمه-خشک بعضا شور بوده و از کیفیت پائینی برخوردار است، بنابراین گیاهان ممکن است تحت تاثیر توامان شوری و خشکی قرار گیرند. این پژوهش جهت بررسی واکنش عملکرد گندم و کاه تحت شرایط توام دو عامل آب و شوری در آبیاری بارانی بر روی گندم رقم بک کراس روشن 6611، با استفاده از دو خط آبیاری بارانی عمود بر هم، در قطعه زمینی به ابعاد 32´32 متر در غرب شهرستان بیرجند در خاکی با بافت شنی لومی انجام شد. زمین آزمایش، محل تلاقی دو خط لاین سورس (تک شاخه ­ای) عمود بر هم بود که از آبپاش های یک خط، آب شیرین (EC = 1.5 dS/m) و از آبپاش خط دیگر آب شور (EC = 5.5 dS/m) پخش می شد.پنج نوع تابع تولید شامل خطی ساده، کاب داگلاس، درجه دوم، لیتی و دینار و متعالی بر اساس تحلیل تابع تولید آب_شوری و با استفاده از داده های مزرعه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پیش بینی عملکرد گندم و کاه تحت تاثیر شرایط توام خشکی و شوری با تابع کاب داگلاس از توابع دیگر بهتر است. نتایج مقایسه نسبت نرخ جایگزینی نشان داد که امکان جایگزینی دو عامل شوری و مقدار آب برای حصول به وزن دانه و کاه یکسان وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آن نشان داد که در عملکردهای پایین تر، اثر مقدار آب بر کاهش محصول بیش از اثر شوری است.

Keywords:

آبیاری بارانی , شوری , تنش خشکی , گندم , نرخ جایگزینی