محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- تاثیر کاربرد بیوچار و باکتری های محرک رشد بر برخی شاخص های میکروبیولوژیکی و فعالیت آنزیم های اوره آز و فسفاتاز در خاک کشت شده با ذرت

به منظور بررسی تاثیر بیوچار حاصل از هرس بقایای سیب و تلقیح باکتری های محرک رشد (PGPR) بر برخی از خصوصیاتمیکروبیولوژیکی خاک آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور کاربرد باکتری (بدون PGPR و PGPR) و بیوچار (0 و 5 / 0 درصد وزنی) در قالبطرح پایه کاملا تصادفی در 3 تکرار در شرایط گلخانه ای در دانشگاه ارومیه انجام گرفت. در پایان دوره کاشت ذرت (65 روز)، تنفس میکروبی،تنفس برانگیخته، کربن زیست توده میکروبی، کسرمتابولیکی، شاخص قابلیت دسترسی به کربن و آنزیمهای اورهآز و فسفاتاز قلیایی در خاک کشتشده تعیین گردیدند. نتایج نشان داد که افزودن بیوچار و باکتری ها به خاک سبب افزایش معنی دار شاخص های میکروبیولوژیکی و آنزیم فسفاتازقلیایی نسبت به تیمار شاهد شد و این افزایش در تیمارهای باکتریایی و بیوچار+ باکتری بیشتر بود. تنفس پایه در تیمارهای بیوچار، باکتریایی وبیوچار+ باکتری نسبت به شاهد به ترتیب 61 / 1 ، 77 / 2 و 73 / 2 برابر افزایش نشان داد. بیشترین مقدار کربن زیست توده میکروبی در تیمار بیوچار+باکتری بود. به طور کلی میتوان گفت که کاربرد بیوچار و تلقیح باکتریایی باعث بهبود خواص میکروبیولوژیکی خاک نسبت به شرایط عدم حضوراین تیمارها می شود.

Keywords:

بیوچار , PGPR , شاخص های میکروبیولوژیک خاک , فعالیت آنزیمی