بررسی تاثیر 8 هفته تکنیک رهاسازی مایوفاشیال و تمرینات ویلیامز بر لوردوز کمری زنان فعال 20-50 سال

هدف کلی از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته پروتکل تمرینی حرکات اصلاحی بر لوردوز کمری زنان 20-50 سال بود. بدین منظور تعداد 100 از بانوان 20 تا 50 ساله باشگاه ورزشی واقع در شهرستان چالوس به عنوان جامعه آماری اولیه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس با استفاده از تست نیویورک مورد غربالگری اولیه قرار گرفتند و در ادامه لوردوز کمری 50 نفر از کسانی که نمرات 1 و 3 را در تست نیویورک کسب کردند با خط کش منعطف اندازه گیری شد که در پایان تعداد 20 نفر از آن ها که دارای زاویه انحنایی بیش از 30 درجه بودند با میانگین سن 33.50 و میانگین قد 163.3 و میانگین وزن 65.7 انتخاب و به صورت تصادفی در در دو گروه درمانی قرار گرفتند که توسطآزمون کلموگروف-اسمیرنوف از توزیع نرمال داده ها اطمینان حاصل شد.برای گروه اول از تکنیک های آزاد سازی مایوفاشیال و تمرینات ویلیامز به صورت توام استفاده شد وبرای گروه دوم تنها از تمرینات ویلیامزاستفاده شد.از آزمون t وابسته برای مقایسه پیش آزمون و پس آزمون گروه ها استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد که رهاسازی مایوفاشیال به کمک فوم غلتان به همراه تمرینات ویلیامز بر کاهش لوردوز کمری زنان 20 تا 50 سال تاثیر معنی داری دارد p=0.007 همچنین تمرینات ویلیامز نیز بر کاهش لوردوز کمری زنان 20 تا 50 سال تاثیر معنی داری دارد p=.00 و در نهایت مقایسه دوگروه از طریق آزمون t مستقل نشان داد که میزان کاهش زاویه لوردوز کمری در گروه اول میانگین =32.5 واریانس =4.1 در مقایسه با گروه دوم ( میانگین =33.1 واریانس =3.7 )بیشتر می باشد.

بررسی تاثیر 8 هفته تکنیک رهاسازی مایوفاشیال و تمرینات ویلیامز بر لوردوز کمری زنان فعال 20-50 سال Keywords:

تمرینات ویلیامز , تکنیک رهاسازی مایوفاشیال , لوردوز کمری