مقایسه تاثیرات دو نوع برنامه حرکات اصلاحی بر قدرت عضلات ناحیه کمری دختران دارای هایپرلوردوزیز: تمرینات ویلیامز و مکنزی

زمینه و هدف: یکی از شایع ترین علل انحرافات تنه، تغییر انحنای ستون فقرات در قسمت کمر است. فیزیوتراپی یکی از رایج ترین روش های درمان هایپر لوردوزیز و کمردرد است. در زمینه تمرینات اصلاحی، مقایسه ی یافته های مطالعات ویلیامز و مک کینزی اندک و متناقض است. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر 8 هفته تمرین اصلاحی ویلیامز و مکنزی بر قدرت ایزومتریک عضلات کمری در زنان 15 تا 18 ساله دارای هایپرلوردوزیز بود. روش بررسی: در این مطالعه 30 زن با قوس کمری بیشتر از حد نرمال (هیپرلوردوتیک) بود که به طور تصادفی به دو گروه های تمرینات ویلیامز و مکنزی تقسیم شدند. زاویه قوس کمر با استفاده از خط کش منعطف و قدرت ایزومتریک عضلات تنه با استفاده از دینامومتر دیجیتال اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو نوع تمرینات منجر به افزایش معناداری در قدرت عضلات اکستنسور کمری ، اکستنسور و فلکسور لگن و قدرت عضلات شکم و کاهش معنادار کمردرد می شوند p‹0/001 با این وجود اختلاف معنی داری بین نتایج دو نوع تمرین مشاهده نشد p›0/05 نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد تجویز حرکات اصلاحی ویلیامز و مکنزیی می تواند منجر به بهبود معنی دار در زاویه قوس کمری و قدرت ایزومتریک عضلات تنه شود. هرچند تفاوت بین این دو نوع تمرینات مشاهده نشد، بنابراین هر دو پروتکل ها برای تسکین درد و کاهش ناهنجاری های تنه پیشنهاد می شوند

Keywords:

تمرین , تنه , هایپرلوردوزیز , ویلیامز , مکنزی