بهره گیری از روش های نوین در مدیریت بحران و سیلاب شهری با تاکید بر کاهش خسارت و تلفات (مطالعه موردی: سیلاب شهرستان سیمرغ، 1397)

بدون شک سیلاب به عنوان یک بلای طبیعی شناخته شده است ولی سیلاب در عمل، هم از نظر تلفات جانی و هم از نظر خسارات مالی یکی از مهیب ترین بلاهای طبیعی در جهان محسوب می شود. سیل عبارت است از افزایش دبی جریان به صورت غیرمعمول که از مسیر دائمی خود خارج شده و خساراتی در پی دارد تعریف می گردد. سیل می تواند نتیجه ریزش باران های شدید، ذوب سریع برف و یخ و یا تخریب سدها باشد. علت وجود این فرایند هرچه باشد وقتی که وارد مناطق شهری گردد موجب ایجاد خسارات و گاهی تلفات زیدی می گردد. در کشور ما نیز تعداد وقایع و خسارات سیل در سال های گذشته روند افزایشی داشته است. در سال گذشته ده ها نفر از هم وطنان در نقاط شهری و روستایی جان خود را در اثر این واقعه طبیعی از دست دادند. در سال آینده سیل در کدام نقطه اتفاق خواهد افتاد کدام خانواده ها عزیزان خود و یا سرمایه زندگی خود را از دست خواهند داد آیا می توان به طور کلی از بلای سیل مصون ماند اگر نه، چه اقداماتی برای کاهش خسارات آن می توان انجام داد باید توجه داشته باشیم که یک حادثه ناگوار زمانی به بلا تبدیل می شود که موجب تحمیل تلفات و خساراتی به جوامع و فعالیت های انسانی گردد. بلایا علاوه بر داشتن اجزای تشکیل دهنده ای که علوم طبیعی به آن می پردازد، دارای جنبه های اجتماعی قدرتمندی نیز هستند.اگرچه نمی توان از وقوع آن ها جلوگیری کرد ولی می توان آثار و عواقب فاجعه آمیز آن را به کمک برنامه ریزی های قبلی و آمادگی برای انجام اقدامات اضطراری کاهش داد. در ایران نیز به دلیل رشد شهرنشینی و شکل گیری کلان شهرها، مسئله مدیریت سیلاب شهری هر روزه اهمیت بیشتری می یابد. در این پژوهش نویسنده سعی دارد تا به روش های مدیریت بحران و سیلاب در شهرستان سیمرغ که در روزهای پایانی سال 97 (27 اسفندماه) درگیر سیلابی خسارت بار شده بود، بپردزاد.

Keywords:

بحران , سیل , رودخانه تلار , شهرستان سیمرغ , مدیریت بحران