ارزیابی نقش کارکردی نظام نوین مدیریت روستایی و تاثیر آن در فرایند توسعه (مطالعه موردی روستاهای شهر دهدز)

فقدان یک نظام مدیریت جامع روستایی و ناکامی اجتماعی سازمان ها و ارگان های متوالی، از مهمترین عوامل بسیاری از مشکلات روستایی بوده اند، بعد از سال های آزمون و خطا بالاخره در سال 1374 و بعد در سال شوراها قانون 1377 قانون دهیاری ها به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیدند تا مسئولیت ها را به گروه مدیران جدید روستایی بسپارند. از این رو، این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد دهیاری ها در توسعه روستایی در روستاهای شهر دهدز صورت گرفته است. نوع تحقیق ، توصیفی تحلیلی کاربردی و روش آن اسنادی پیمایشی که بعد از تهیه چارچوب نظری و بررسی پیشینه برای کسب اطلاعات لازم اقدام به تهیه پرسشنامه و جامعه آماری کلیه دهیاری های شهر دهدز و انجام عملیات میدانی شده است و سپس در مدل تاپسیس به تجزیه تحلیل داده ها مبادرت شده است که نتایج حاکی از آن دارد: میزان اعتماد مردم نسبت به دهیاری به عنواننماینده مردم، میزان رضایت مردم از عملکرد دهیاری ها در زمینه های عمرانی، عملکرد دهیاری بر اداره و کنترل منابع موجود روستایی، رابطه دهیاری ها با مردم در زمینه اطلاع رسانی از اولویت های بالایی در راس عملکرد دهیاری قرار گرفته است.

Keywords:

نظام مدیریت , دهیار , روستا , مدل تاپسیس , بخش دهدز