رابطه آموزش های شهروندی با رفتارهای گرایی شهروندان و تاثیر آن بر مدیریت در شهرداری تهران به منظور بهبود مدیریت شهری

گرایش انسان به زندگی در شهر با میل بشر برای رفاه و امنیت تبیین شده است. در واقع انسان برای تامین امنیت ورفاه بیشتر شهرها را پدید آورده و استقرار پرستش گاه ها، معابد، کاخ ها، انبارهای آذوقه، مازاد تولید و تراکم ثروت درشهرها؛ اقتضای توجه به نظم و امنیت شهرها از طریق برج و باروها و قلعه ها را در شهرهای گذشته فراهم می نموده وامنیت و رفاه را برای ساکنان شهر به ارمغان میآورده است. حتی در شهرهای امروزی، تفاوت ها در قیمت زمین و مسکندر نواحی مختلف شهری را هم میتوان با عواملی چون میزان رفاه و امنیت مدل سازی و تبیین کرد. بر مبنای همین روند،رشد شتابان شهرنشینی و شهری شدن بخش قابل توجهی از جمعیت جهان نیز قابل درک خواهد بود این پژوهش با هدفبررسی رابطه آموزش های شهروندی با رفتارهای گرایی شهروندان. روش پژوهش همبستگی، از نظر هدف نظری و از نظرروش گردآوری داده ها توصیفی بود. نتایج تحقیق نشان داد که ارتباط معناداری میان آموزش های شهروندی و کیفیتزندگی شهروندان وجود دارد. همچنین رابطه آموزش های شهروندی با انتقادگری و انتقادپذیری، دانایی محوری، دستیابیبه راهکارهای اجمالی در بهبود کیفیت زندگی، رشد پایدار و متوازن کیفیت زندگی، قانون مداری، مسوولیت پذیری،مشارکت و شهروندی چند بعدی و رفتارهای گرایی در شهروندان نیز مورد تائید قرار گرفت.

Keywords:

آموزش های شهروندی , کیفیت زندگی شهروندی , دانایی محوری , مسئولیت پذیری , مدیریت شهری