اثر بخشی آموزش پذیرش و تعهد بر افسردگی دانش آموزان پسر مسجدسلیمان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهشافسردگی دانش آموزان پسر شهرستان مسجد سلیمان است. روش این مطالعه، آزمایشی ازنوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه یدانش آموزان پسر در سال تحصیلی 97-98 بود. به منظور انتخاب نمونه مرحله شیوع شناسی ابتدا 400 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از جامعهآماری انتخاب شدند. سپس از بین افراد آزمودنی به صورت تصادفی ساده انتخاب 30 و دردو گروه 15 نفره (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایشی بمدت 12جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند.با استفاده از پرسشنامه هایافسردگی بک پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده های جمع آوری شده علاوه بر آمار توصیفی از آزمون تحلیل واریانس (مانکوابرای فرضیه اصلی و انکوا برای فرضیه های فرعی) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش افسردگی دانش آموزان گروهآزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است (p<0/001).

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , افسردگی