بررسی کرامت انسانی در اخلاق پزشکی، از منظر متون دینی

با توجه به تفاوت های فلسفه و اخلاق غربی، پایه گذاری اصولی یک نظام اخلاق پزشکی مبتنی بر چارچوب های اسلامی، و برگرفته از سبک زندگی و اخلاقیات ائمه ی اطهار (ع) جهت جلوگیری از نفوذ فرهنگ غرب در کشورهای اسلامی و از بین رفتن کرامت انسانی در حیطه ی پزشکی، یک ضرورت است. از این رو هدف از این نوشتار بررسی کرامت انسانی در اخلاق پزشکی با توجه به دین مبین اسلام و سخنان اهل بیت (ع) می باشد. جمع آوری مطالب در این مقاله به صورت کتابخانه ای و روش پژوهشی به صورت کیفی و با استفاده از متد تحلیل محتوا می باشد. در علم اخلاق فصل مخصوصی به نام اخلاق پزشکی باز شده است و آن را می توان این گونه تعریف کرد: علمی که موضوع آن بررسی مجموعه آداب و رفتار پسندیده و ناپسندی است که صاحبان مشاغل پزشکی باید رعایت نمایند. از این رو در حرفه ی پزشکی نیز باید تضادهای اخلاقی کنار گذاشته شود و کرامت انسان مورد توجه قرار گیرد؛ پزشک و کادر پزشکی باید به گونه ای وظایف خود را انجام دهند تا ضمن انجام دادن وظیفه ی خود، مراقب باشند تا کرامت و شان بیمار زیر سوال نرود. اسلام به عنوان یک دین کامل و جامع الهی علاوه بر تاکید و توصیه بر ورود اخلاق به رشته پزشکی، مسائل اخلاقی که یک پزشک مسلمان ملزم به رعایت کردن آنهاست را بیان می کند و خواستار این است که کرامت بیمار، حتی در حیطه ی پزشکی نیز رعایت شود و هیچ گونه کوتاهی در رابطه با این مسئله صورت نگیرد. از جمله مسائل اخلاقی که یک پزشک موظف است آن ها را به گونه ای اعمال کند تا کرامت انسانی بیمار ضایع نشود، می توان به تهذیب نفس، عدالت و انصاف، بردباری، راستگویی، حسن خلق ، تقوا، امانت داری و قابل اعتماد بودن اشاره کرد.

بررسی کرامت انسانی در اخلاق پزشکی، از منظر متون دینی Keywords:

کرامت انسانی , اخلاق , پزشک , اخلاق پزشکی , اسلام