ارزیابی و اولویت بندی ذخایر ژنتیکی ماهیان دریایی

گونه های آبزیان در منابع آبی کشور تنوع بالایی دارند و شناسایی گونه ها و طبقه بندی آنها از نظر علمی و اقتصادی دارای اهمیت ویژه ای می باشد. اصولا بهره برداری از ذخایر آبزیان باید بر اساس شاخص های بیولوژیک و اکولوژیک گونه های مختلف انجام پذیرد که برای این منظور شناخت پراکنش و تنوع جمعیت های هر گونه آبزی، کلید راهبردی جهت بهره برداری اصولی و حفاظت از ذخایر ژنتیکی محسوب می شود. بررسی صفات زیستی، پراکنش جغرافیایی، تنوع گونه ای، جایگاه اکولوژیک و فراوانی گروه های گونه ای در اکوسیستم های دریایی، منابع آب های داخلی و سامانه های پرورش آبزیان کشور می تواند زمینه برنامه ریزی برای حفاظت و بهره برداری پایدار از ذخایر ژنتیک آبزیان را فراهم سازد. در طول سه دهه گذشته با پژوهش های انجام گرفته بر روی آبزیان کشور، اهمیت این ذخایر ژنتیکی کاملا مشخص گردیده و ضروری است به منظور بهره برداری پایدار از این ذخایر، راهکارها و روش های مناسب حفاظت و برداشت گونه های اقتصادی مناسب را به بهره برداران ارایه نمود. لذا این پژوهش به مدد مطالعات قبلی و با هدف اولویت بندی ذخایر ماهیان دریایی از ابعاد حفاظتی و بهره برداری انجام گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که در آب های جنوب کشور ماهیان هامور، صبیتی، سوکلا، راشگو و کفال و در آب های شمال کشور ماهیان خاویاری ( فیل ماهی و ازون برون)، آزاد، سفید، سوف و کپور دریایی برای آبزی پروری و بهره برداری پایدار در الویت قرار دارند. ماهیان در معرض خطر در جنوب کشور شوریده، حلوا سفید، سرخو، هامور و کوسه ماهیان و در شمال کشور ماهیان خاویاری می باشند.کلمات کلیدی: تنوع ژنتیکی، تنوع گونه ای، خلیج فارس، دریای عمان، دریای خزر