ارزیابی اقتصادی گاوداری های صنعتی شیری در استان اصفهان

فعالیت دامپروری در استان اصفهان از رونق دیرینه ای برخوردار بوده است . در سال های اخیر نیز درزمینهٔ فعالیت گاوداری صنعتی شیری یکی از پیشرفته ترین مراکز دامپروری کشور محسوب می گردد، به طوری که بر اساس آمار سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان در سال 1390، این استان با تولید سالانه بیش از 878 هزار تن شیر خام، رتبه اول، را در کشور دارا بوده است.تعداد واحدهای گاو شیری استان در سال های اخیر با رشد 2/9 درصد از رشد فزاینده ای برخوردار بوده است. یکی از مهم ترین مسایل برنامه ریزان دردادن پروانه تاسیس، ارزیابی اقتصادی واحد تولیدی در هر منطقه با توجه به مسایل اقتصادی حاکم بر آن منطقه است.بنابراین هدف اصلی تحقیق حاضر تحلیل و ارزیابی اقتصادی گاوداری های صنعتی استان اصفهان می باشد.روش تحقیق مورداستفاده در این مطالعه روش تحلیل هزینه – فایده می باشد. در این رابطه از شاخص های ارزش خالص کنونی(NPV)، نرخ بازده داخلی(IRR) و نسبت فایده به هزینه (BCR) استفاده شد.در این تحقیق 128واحد گاوداری در شهرستان های دارای واحد گاوداری، اطلاعات موردنیاز در سال 1393،جمع آوری شد. نتایج نشان داد، تفاوت زیادی در قیمت تمام شده شیر در طبقات تناژهای متفاوت وجود دارد. که این امر در مرحله نخست به دلیل تفاوت در ماهیت هزینه های این واحدها و دیگری به دلیل آن است که برخی از هزینه ها با بالا رفتن تناژ سرشکن شده و در حقیقت تولیدکننده از صرفه های ناشی از مقیاس بهره برده است. بررسی میانگین سود سالیانه واحدهای گاوداری نشان می دهد، همه واحدها دارای سود مثبت نیستند. همچنین محاسبه دوره بازگشت سرمایه تقریبانشان می دهد به دلیل آنکه در واحدهای بزرگ تر به دلایل مختلف بخصوص دوره بازگشت سرمایه شان نیز کوتاه تر و اغلب در کمتر از پنج سال سرمایه اولیه را جبران می کنند. واحدهایی که کمتر از 70 راس دام شیرده دارند دارای نسبت فایده به هزینه کمتر از یک بوده و درنتیجه ازنظر اقتصادی تولیدشان مقرون به صرفه نیست.نتایج مطالعه نشانگر وجود سودآوری و توجیه اقتصادی در واحدهای گاوداری با ظرفیت بیش از 100 راس دام شیرده می باشد..واژه های کلیدی:ارزیابی، اندازه اقتصادی، گاو شیری، استان اصفهان