ارزیابی و تعیین شاخصهای موثر در انتخاب مولدهای اصلح

میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) امروزه به عنوان مهم ترین گونه های پرورشی میگوهای خانواده پناییده در جهان محسوب می شود که به سرعت جایگزین بسیاری از گونه های بومی پرورشی در کشورهای آبزی پرور شده است. از آنجا که این گونه به عنوان یک گونه غیر بومی در کشور محسوب می شود، همواره این احتمال می رود که به دلیل عدم دسترسی به میگوهای وحشی و استفاده پی در پی از مولدین در اسارت، مقادیر شاخص های مولکولی از قبیل فراوانی آلل ها، تنوع ژنتیکی و تمایز ژنتیکی جمعیت های مختلف این گونه به دلیل آمیزش های خویشاوندی صورت گرفته به شدت کاهش یابد. از این رو در این مطالعه سعی شد تا با تعیین تاریخجه و منشا ورود مولدین میگوی سفید غربی به کشور و همچنین استفاده از شاخص های ژنتیکی از قبیل میزان هتروزیگوسیتی مشاهده شده، هتروزیگوسیتی قابل انتظار، میزان فراوانی آللی، ضریب هم خونی، تمایز ژنی، فاصله ژنتیکی و شباهت ژنتیکی جمعیت های مختلف میگو در کشور شناسایی شوند. لذا با توجه به نتایج بدست آمده از میان جمعیت های مختلف وارد شده به کشور تنها سه جمعیت مولوکایی، ترکیبی و های هلث شناسایی شدند. بااین وجود به دلیل شباهت ژنتیکی میگوهای دو جمعیت مولوکایی و ترکیبی و همچنین بمنظور افزایش میزان تنوع ژنتیکی میگوهای این دو جمعیت به عنوان یک جمعیت در نظر گرفته شدند، که پس از مولد سازی و آمیزش درون گروهی و بین گروهی صورت گرفته میان مولدین نر و ماده دو جمعیت مولوکایی و های هلث در نهایت چهار ذخیره مختلف تولید شد. نتایج مطالعات مولکولی حاکی از آن بود که از میان ذخیره های نسل اول شاخص های ژنتیکی میگوهای ذخیره مولوکایی (ماده)×های هلث (نر) از قبیل فراوانی آلل های موثر، هتروزیگوسیتی مشاهده شده و تنوع ژنتیکی آنها بطور معنی داری بیشتر از سایر ذخیره ها بود. از این رو به گزینی میگوهای نسل اول جهت تولید میگوهای نسل دوم از میان مولدین این ذخیره صورت پذیرفت. لذا با توجه به عدم واردات مولد عاری از بیماری خاص از خارج از کشور، به دنبال آمیزش صورت گرفته میان مولدین نر و ماده این ذخیره و تولید میگوهای نسل دوم، نتایج مطالعات مولکولی حاکی از افزایش 0 ضریب هم خونی و کاهش میزان تنوع ژنتیکی در این ذخیره در مقایسه با میگوهای نسل اول بود که این حالت ممکن است ناشی از آمیزش های خویشاوندی صورت گرفته میان مولدین نسل اول باشد. لذا با توجه به نتایج بدست آمده می توان عنوان نمود که در برنامه های تکثیر و اصلاح نژادی می بایست از آمیزش های خویشاوندی میان مولدین جلوگیری به عمل آید.کلمات کلیدی: میگوی سفید غربی، شاخص های ژنتیکی، جمعیت، به گزینی