بررسی اثرات فیلم های پلیمری تهیه شده با نانو ذرات کیتوزان- پلی لاکتوگالاکتید حاوی روغن لیمونن بر افزایش زمان ماندگاری توت فرنگی

توت فرنگی میوه ای نافرازگرا است که به دلیل میزان تنفس بالا، مقدار آب زیاد ، فعالیت متابولیکی بالا و فساد سریع توسط میکروارگانیسمها از جمله کپکها و تغییرات پس از برداشت زمان نگهداری کوتاهی دارد و از فساد پذیرترین محصولات باغبانی به شمار می رود. نظر به اینکه توت فرنگی در ایران در سطح تجاری تولید می شود، کاهش ضایعات و افزایش عمر انبارمانی توت فرنگی هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ فنی و مدیریتی حایز اهمیت است. با پیشرفت روز افزون فناوری نانو در کشاورزی و پیدایش نانو ذرات ضد میکروبی و بسته بندی های نوین امید آن می رود که از ضایعات این محصول آسیب پذیر و باارزش کاسته شود. در این پروژه تحقیقاتی، نانو ذرات کیتوزان پلی لاکتوگالاکتید همراه با اسانس روغنی لیمونن که دارای خواص ضدمیکروبی و ضد قارچی( فلور اصلی توت فرنگی) است، تهیه شد و ویژگی های این ترکیب پلیمری از نظرخصوصیات رهایش، سایز و ویژگی های پیوندهای نانو ذرات و ویژگی های ساختاری بررسی و بهینه شد. خواص فیزیکی و شیمیایی فیلم های پلیمری شامل قابلیت کشش و قابلیت نفوذ به آب ارزیابی شدند. ویژگیهای ضد میکروبی پلیمر ساخته شده ، با آزمون انتشار در آگار توسط چاهک براساس شاخص های حساسیت به باکتری و مخمر و حداقل غلظت ممانعت کنندگی نانوذرات، بررسی شد و در بسته بندی بر پایه پلی اتیلن برای افزایش زمان ماندگاری توت فرنگی به کار رفت. آزمون های میکروبی نشان داد استفاده از نسبت 1 درصد کیتوزان، 75/0 درصد لیمونن و 1 درصد پلی لاکتوگالاکتید دارای اثرات کشندگی بیشتری در مقایسه با سایر نسبت ها بود. ارزیابی خصوصیات فیزیکی و مکانیکی فیلمهای تولید شده نیزنشان داد که قابلیت کشش و قابلیت نفوذ به بخار آب در فیلم های های نانویی حاوی لیمونن به طور معنی داری (05/0 p<) بالاتر از فیلم های پلی اتیلنی بود. آزمون هایی که در طی زمان نگهداری توت فرنگی (به مدت 14 روز) انجام گرفت شامل رنگ سنجی توت فرنگی ها، ارزیابی کیفی و افت وزن توت فرنگی ها، اندازه گیری مواد محلول، اندازه گیری آنتوسیانین و ویژگیهای حسی توت فرنگی های بسته بندی شده بود. نتایج نشان داد که پوشش میوه توت فرنگی با فیلم های پلیمری تهیه شده با نانو ذرات کیتوزان- پلی لاکتوگالاکتید حاوی اسانس روغنی لیمونن علاوه بر افزایش زمان ماندگاری، بر شاخصهای کیفی دیگر نظیر رنگ محصول، ویژگی های حسی و بافتی، افت وزن کمتر و میزان آنتوسیانین بالاتر در مقایسه با نمونه شاهد اثر مثبت قابل توجهی داشته است. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، میتوان فیلم پلیمری حاوی نانوذرات را به عنوان روشی ایمن و کارامد برای افزایش زمان ماندگاری و حفظ خواص کیفی و سلامتی بخش توت فرنگی معرفی کرد.واژه های کلیدی: بسته بندی، توت فرنگی، نانو ذرات، نگهداری